مشاعره اشعار حافظ

[.AikA.]

«آه از این دل که به صد بند نمی‌گیرد پند»

- حافظ

 

[.AikA.]

«کوه صبرم نرم شد چون موم در دست غمت»

- حافظ

 

[.AikA.]

خوش است خلوت اگر یار یارِ من باشد
نه من بسوزم و او شمعِ انجمن باشد

- حافظ

 

[.AikA.]

آن سفر کرده که صد قافله دل همره اوست
هر کجا هست خدایا به سلامت دارش

- حافظ

 

[.AikA.]

من و مقامِ رضا بعد از این و شُکرِ رقیب
که دل به دردِ تو خو کرد و ترکِ درمان گفت

- حافظ

 

[.AikA.]

نه در برابر چشمی نه غایب از نظری
نه یاد می‌کنی از من نه می‌روی از یاد

- حافظ

 

[.AikA.]

رشتهٔ صبرم به مِقراضِ غَمَت بُبْریده شد
همچنان در آتشِ مِهرِ تو سوزانم چو شمع

- حافظ

 

[.AikA.]

حافظ شکایت از غم هجران چه می‌کنی
در هجر وصل باشد و در ظلمت است نور

- حافظ

 

[.AikA.]

«کشش چو نبود از آن سو چه سود کوشیدن؟»

- حافظ

 

[.AikA.]

از من اکنون طمع صبر و دل و هوش مدار
کان تحمل که تو دیدی همه بر باد آمد

- حافظ