مجموعه اشعار اشعار عراقی

[mobina01]

بیا بیا، که نسیم بهار می‌گذرد
بیا، که گل ز رخت شرمسار می‌گذرد

نسیم لطف تو از کوی می‌برد هر دم
غمی که بر دل این جان فگار می‌گذرد

 

[mobina01]

خوشا دردی!که درمانش تو باشی
خوشا راهی! که پایانش تو باشی

خوشا آن دل! که دلدارش تو گردی
خوشا جانی! که جانانش تو باشی

چه خوش باشد دل امیدواری
که امید دل و جانش تو باشی!

همه شادی و عشرت باشد، ای دوست
در آن خانه که مهمانش تو باشی

 

[mobina01]

عشق شوقی در نهاد ما نهاد
جان ما را در کف غوغا نهاد

فتنه‌ای انگیخت، شوری درفکند
در سرا و شهر ما چون پا نهاد

نام و ننگ ما همه بر باد داد
نام ما دیوانه و رسوا نهاد

 

[mobina01]

آشکارا نهان کنم تا چند؟
دوست می‌دارمت به بانگ بلند

عاشقان تو نیک معذورند
زان که نبود کسی تو را مانند

 

[mobina01]

جز دیدنِ رویِ تو مرا رایِ دگر نیست
جز وصلِ توام هیچ تمنای دگر نیست


این چشمِ جهان‌بینِ مرا در همه عالم
جز بر سرِ کویِ تو تماشایِ دگر نیست

 

[mobina01]

در دل همه مهر او نویسیم
بر جان همه عشق او نگاریم

ای دوست، گناه ما همین است
کز دیده و جانت دوست داریم

 

[mobina01]

دلی دارم، چه دل؟ محنت سرایی
که در وی خوشدلی را نیست جایی

دل مسکین چرا غمگین نباشد؟
که در عالم نیابد دل‌ربایی

 

[mobina01]

ای دوست بیا، که بی تو آرامم نیست
در بزم طـرب بی‌تو می و جامم نیست

کام دل و آرزوی من دیدن توست
جز دیدن روی تو دگر کامم نیست

 

[mobina01]

ای ز غمِ فراقِ تو جانِ مرا شکایتی
بر در تو نشسته‌ام منتظرِ عنایتی

گرچه بمیرم از غمت‌ هم‌ نکنی به من نظر
ور همه خون کنی دلم، هم نکنم شکایتی

 

[mobina01]

زِ عشقت عالمی پر شور و غوغاست
چه دانم تا درين غوغا کجايی؟

فتاد اندر سرم سودای عشقت
شدم سرگشته زين سودا، کجايی؟