مجموعه اشعار اشعار عراقی

[mobina01]

نزد زلف دلربایش تحفه، دل خواهیم برد

پیش روی جانفزایش جان فشان خواهیم کرد

بر سر بازار وصلش جان ندارد قیمتی

تا نظر در روی خوبش رایگان خواهیم کرد

 

[mobina01]

ای دل و جان عاشقان شیفتهٔ لقای تو
سرمهٔ چشم خسروان خاک در سرای تو

مرهم جان خستگان لعل حیات بخش تو
دام دل شکستگان طرهٔ دلربای تو

در سر زلف و خال تو رفت دل همه جهان
کیست که نیست در جهان عاشق و مبتلای تو؟

دست تهی به درگهت آمده‌ام امیدوار
لطف کن ار چه نیستم در خور مرحبای تو

آینهٔ دل مرا روشنیی ده از نظر
بو که ببینم اندر او طلعت دلگشای تو

جام جهان نمای من روی طرب فزای توست
گر چه حقیقت من است جام جهان نمای تو

آرزوی من از جهان دیدن روی توست و بس
رو بنما، که سوختم از آرزوی لقای تو

کام دلم ز لب بده، وعدهٔ بیشتر مده
زان که وفا نمی‌کند عمر من و وفای تو

نیست عجب اگر شود زنده عراقی از لبت
کاب حیات می‌چکد از لب جان فزای تو

 

[mobina01]

مقصود دل عاشق شیدا همه او دان
مطلوب دل وامق و عذرا همه او دان

بینایی هر دیده‌ی بینا همه او بین
زیبایی هر چهره‌ی زیبا همه او دان

یاری ده محنت زده مشناس جز او ک.س
فریاد رس بی‌ک.س تنها همه او دان

در سی*ن*ه‌ی هر غمزده پنهان همه او بین
در دیده‌ی هر دلشده پیدا همه او دان

هر چیز که دانی جز از او، دان که همه اوست
یا هیچ مدان در دو جهان، یا همه او دان

بر لاله و گلزار و گلت گر نظر افتد
گلزار و گل و لاله و صحرا همه او دان

ور هیچ چپ و راست ببینی و پس و پیش
پیش و پس و راست و چپ و بالا همه او دان

ور آرزویی هست به جز دوست تو را هیچ
بایست، عراقی، و تمنا همه او دان

 

[mobina01]

بی آنکه دو دیده بر جمالت نگریست
در آرزوی روی تو خونابه گریست

بیچاره بمانده‌ام، دریغا! بی تو
بیچاره کسی که بی تواش باید زیست

 

[mobina01]

آنجا که تویی عقل کجا در تو رسد؟
خود زشت بود که عقل ما در تو رسد

گویند: ثنای هر کسی برتر ازوست
تو برتر از آنی که ثنا در تو رسد

 

[mobina01]

چشمم ز غم عشق تو خون باران است
جان در سر کارت کنم، این بار آن است

از دوستی تو بر دلم باری نیست
محروم شدم ز خدمتت، بار آن است

 

[mobina01]

ملک دو جهان را به طلبکار دهند
وین سود و زیان را به خریدار دهند

بویی که صبا ز کوی جانان آورد
وقت سحر آن را به من زار دهند

 

[mobina01]

چشمم ز غم عشق تو خون باران است
جان در سر کارت کنم، این بار آن است

از دوستی تو بر دلم باری نیست
محروم شدم ز خدمتت، بار آن است

 

[mobina01]

ای روی تو آرزوی دیرینهٔ ما
جز مهر تو نیست در دل و سی*ن*هٔ ما

از صیقل آدمی زداییم درون
تا عکس رخت فتد در آیینهٔ ما

 

[mobina01]

با درد خستگانت درمان چه کار دارد؟

با وصل کشتگانت هجران چه کار دارد؟

از سوز بی‌دلانت مالک خبر ندارد
با عیش عاشقانت رضوان چه کار دارد؟

در لعل توست پنهان صدگونه آب حیوان
از بی‌دلی لب من با آن چه کار دارد؟

هم دیدهٔ تو باید تا چهرهٔ تو بیند
کانجا که آن جمال است انسان چه کار دارد؟

وهم از دهان تنگت هرگز نشان نیاید
با خاتم سلیمان شیطان چه کار دارد؟

جان من از لب تو مانا که یافت ذوقی
ورنه خیال جاوید با جان چه کار دارد؟

دل می‌تپد که بیند در دیده روی خوبت
ورنه برید زلفت پنهان چه کار دارد؟

عاشق گر از در تو نشنید مرحبایی
چون حلقه بر در تو چندان چه کار دارد؟

گر بر درت نیایم، شاید که باز پرسند:
پوسیده استخوانی با خوان چه کار دارد؟

در دل که عشق نبود معشوق کی توان یافت
جایی که جان نباشد جانان چه کار دارد؟

در دل غم عراقی و آنگاه عشق باقی
در خانهٔ طفیلی مهمان چه کار دارد؟