مجموعه اشعار اشعار فریدون مشیری

[mobina01]

گفته بودی که چرا محو تماشای منی
آن چنان مات که حتی مژه بر هم نزنی

مژه بر هم نزنم تا که ز دستم نرود
ناز چشم تو به قدر مژه بر هم زدنی

 

[mobina01]

هیچ و باد استٖ جهان ؟

گفتی و باور کردی!؟

کاش، یک روز، به اندازه ی"هیچ"

غم بیهوده نمی خوردی!

کاش، یک لحظه، به سر مستی باد

شاد و آزاد به سر می بردی

 

[mobina01]

بی‌وفایی می‌کنی من هم تماشا می‌کنم
فرصتی تازه برای گریه پیدا می‌کنم

دوستت دارم... ولی می‌ترسم از رسوا شدن
هرچه از زیباییت گفتند حاشا می‌کنم

من که یک لشکر حریفم نیست تسلیم توام
با رقیبان پیش چشمانت مدارا می‌کنم

از کنارم رفته‌ای اما به یادم مانده ‌است
خاطراتی که دلم را خوش به آن‌ها می‌کنم...

 

[mobina01]

ای دلِ من، گرچه در این روزگار
جامه‌ی رنگین نمی‌پوشی به کام
باده‌ی رنگین نمی‌بینی به‌ جام
نُقل و سبزه در میان سفره نیست
جامت از آن مِی که می‌باید تُهی‌ست

ای دریغ از تو اگر چون گُل نرقصی با نسیم
ای دریغ از من اگر مستم نسازد آفتاب
ای‌ دریغ از ما اگر کامی نگیریم از بهار

گر نکوبی شیشه‌ی غم را به سنگ
هفت‌رنگش می‌شود هفتاد رنگ!

 

[mobina01]

چشم بر چشم تو می‌بستم
شور و شوقم به سراپا بود

دست در دست تو می‌رفتم
هر کجا عشق تو می‌فرمود !

چشم بر چشم تو می‌بستم
شور و شوقم به سراپا بود

دست در دست تو می‌رفتم
هر کجا عشقِ تو می‌فرمود!

 

[mobina01]

ساحل در انتظار کسی بود
تا پاسخی بگوید، فریاد آب را

با ناله‌ی گره‌شده، دلتنگ، خشمگین
سر زیر پر کشیدم و رفتم!
جواب را...

 

[mobina01]

نه غزل نوشته بودم نه ترانه ای سرودم
که به حرمت سکوتم، تو به دیدنم بیائی

نه سراغ من گرفتی، نه سخن به نامه گفتی
به همان بهـانه ای که، نشنیده ای ندائــی

 

[mobina01]

ای شب، به پاس صحبتِ دیرین، خدای را
با او بگو حکایت شب زنده داری‌ام

با او بگو چه می کشم از درد اشتیاق
شاید وفا کند، بشتابد به یاری‌ام...

 

[mobina01]

حیران نشسته ماه به تنها نشستنم
وین قطره قطره اشک به مژگان شکستنم
‌
دیوانگی نباشد اگر، شور عاشقی است
شب تا سحر نگاه به مهتاب

 

[mobina01]

بر خاک چه نرمٖ می خرامی ای مرد
آن گونه که بر کفش تو ننشیند گرد

فردا که جهان کنیم بدرود بـه درد
آه آن همه خاک را چه می خواهد کرد