تاریخ ایران اشکفت سلمان...

[EMMA-]

اولین نقش برجسته نیایش هانی پادشاه محلی آیاپیر به همراه وزیرش شورترورو و خانواده او است؛ شاه در جلو ایستاده و همگی آستین کوتاه بر تن دارند و بدون کفش هستند و زن هانی به نام هوهین یا آماتنا پشت وزیر ایستاده اند.

 

[EMMA-]

جلوی شاه یک آتشدان قرار دارد و فرزند شاه به خاطر اهمیت کمتری که نسبت به بقیه دارد کوچک تر از بقیه حجاری شده و همه افراد از سمت چپ طراحی شده اند و روی نگاهشان به سمت غار کوچکی است که درون اشکفت قرار دارد.

 

[EMMA-]

نقش برجسته شماره دو، همانند نقش شماره یک است ولی این بار هانی به همراه همسر و پسرش ایستاده و در حالت ایستادن آنها احترام دیده می شود؛ حالتی که همسر هانی دارد همانند حالتی می باشد که مجسمه یک هزار و 800 کیلوگرمی به دست آمده از شوش ناپیراسو همسر پادشاه ایلام میانه اونتاش گال دارد؛ تصویر نقش زن با وقار نشان از اهمیت زن در دوران ایلامی دارد و سه سنگ نبشته بر پوشاک نیایشگران وجود دارد.

 

[EMMA-]

نقش برجسته شماره 3، در ارتفاع سه متری بر سنگ حک شده و کاملاً درون اشکفت قرار دارد، در کنار آن سنگ نبشته ای به خط ایلامی کنده شده و هانی به تنهایی در حال نیایش است و در پشت سر او در 26 سطر کتیبه‌ای به خط میخی ایلامی وجود دارد که هانی درباره خود و کارهایی که در سرزمین آیاپیر انجام داده‌، توضیح می‌دهد.

 

[EMMA-]

این بار بر عکس نقوش 1 و 2 هانی از سمت راست حجاری شده، از این رو می توان نتیجه گرفت فضای میانی نقش برجسته 2 و 3 مرکز نیایشگاه بوده است؛ این تصاویر مورد حمله یادگاری نویس ها قرار گرفته و از آنجا که در زیر اشکفت رطوبت زیادی دارد به شدت آسیب دیده اند.

 

[EMMA-]

نقش برجسته شماره 4، تقریباً نا مفهوم است زیرا به شدت آسیب دیده و شخصیت مهم ایلامی در حال انجام مراسم می‌باشد.

 

[EMMA-]

تصویر یکی از خدایان در این تصویر حجاری شده ولی جزئیات قابل تشخیص نیست، پاهای مجسمه بر روی پایه ای قرار دارند و ریش بلند او به سی*ن*ه می رسد.

 

[EMMA-]

یک ساختمان خرابه نیز در کنار این نقوش قرار دارد و کنار آن یک غار کوچک طبیعی دیده می شود؛ گویند این ساختمان متعلق به سلمان فارسی و نیایشگاه او بوده، ولی بهتر است بگوییم ساختمان متعلق به دوره اتابکان می باشد، دلیل اینکه این دره به اشکفت سلمان تعلق دارد نیز همین است، شاید مانند قبر مادر سلیمان برای حفظ آثار تقیه لازم بوده، به هر حال اگر سلمان فارسی قبل از اسلام در این منطقه نیایش می کرده هنوز مسلمان نشده بود و بعد از اسلام هم رد او را در ایذه نداریم.

 

[EMMA-]

نقش‌های مختلف دیگری نیز در اطراف ایذه وجود دارند که اکثراً تکرار نقش‌ها و کتیبه‌های کول فرح هستند و از سوی هانی کنده شده‌اند؛ اما در منطقه «خُنگ اژدر»، در روی یک تخته‌سنگ، دو نقش دیگر جلب نظر می‌کنند، در یک‌طرف این سنگ، نقش کوچکی از دوران ایلامی، نشان‌دهنده چهار پیکره کوچک است که سبک آنها به نظر ایلامی میانه می‌آید.

 

[EMMA-]

در روی دیگر این سنگ، نقشی از چهار مرد در لباس های پارتی و یک مرد اسب سوار، نشان‌دهنده اهمیت منطقه در زمان اشکانیان و حکومت دست‌نشانده آنها در منطقه، سلطنت علمائید، است که متاسفانه کتیبه‌ای در اطراف این نقش وجود ندارد و نمی‌توان دقیقاً تاریخ آن را مشخص کرد، اما از سبک نقش می‌توان آن را به نیمه دوم حکومت اشکانی و شاید قرن اول میلادی نسبت داد.