- Jul
- 3,030
- 13,982
- مدالها
- 9
در اینجا بخشی از اعترافات صادقانه تالستوی را در آن دوره سیاه میخوانیم، کارهایی که شاید باورِ انجامشان به دست تالستویِ دینداری که میشناسیم برایمان سخت باشد:
من در جنگ آدم میکشتم، کسانی را به دوئل فرا میخواندم تا به قتلشان برسانم، در قم*ار میباختم. از دسترنج دهقانان تغزیه میکردم. آنان را مجازات میکردم، دنبال فساد میرفتم، دروغ میگفتم. دروغ، دزدی، فسق و فجور از هر نوع، مستی، خشونت، قتل… جنایتی نبود که من مرتکبش نشده باشم و در تمام این مدت، از من تمجید میکردند و هم سن و سالهایم مرا انسانی نسبتا با اخلاق میشمردند و هنوز هم میشمارند. (کتاب اعتراف – صفحه ۲۱)
من در جنگ آدم میکشتم، کسانی را به دوئل فرا میخواندم تا به قتلشان برسانم، در قم*ار میباختم. از دسترنج دهقانان تغزیه میکردم. آنان را مجازات میکردم، دنبال فساد میرفتم، دروغ میگفتم. دروغ، دزدی، فسق و فجور از هر نوع، مستی، خشونت، قتل… جنایتی نبود که من مرتکبش نشده باشم و در تمام این مدت، از من تمجید میکردند و هم سن و سالهایم مرا انسانی نسبتا با اخلاق میشمردند و هنوز هم میشمارند. (کتاب اعتراف – صفحه ۲۱)