مشاعره اَشعار شهریار:)

[.AikA.]

آمدی جانم به‌قربانت ولی حالا چرا؟
بی وفا حالا که من افتاده‌ام از پا چرا؟

- شهریار

 

[.AikA.]

هزار درد فرستادیم به جان لیکن
چو آمدی همه آن دردها دوا کردی

- شهریار

 

[.AikA.]

شـرط هـواداریِ مـا شیدایی و شوریدگی‌ست
گـر یـار مـا خواهی شـدن شـوریـده و شـیـدا بـیـا

- شهریار

 

[.AikA.]

چشمی که تماشاگر در حُسن تو باشد نیست
در عشق نمی‌گنجد این حُسن تماشایی ...

- شهریار

 

[.AikA.]

خورشید‌روی من چون رخساره برفروزد
رخ برفروختن را خورشید رو ندارد

- شهریار

 

[.AikA.]

چو بستی در به روی من به کوی صبر رو کردم
چو درمانم نبخشیدی به دردِ خویش خو کردم

چرا رو در تو آرم من که خود را گم کنم در تو
به خود باز آمدم نقش تو در خود جست‌وجو کردم

- شهریار

 

[.AikA.]

تنها نه حسرتم غم هجران یار بود
از روزگار سفله دو چندان کشیده‌ام

- شهریار

 

[.AikA.]

به وصل اگر نرهم شهریار از غم هجران
کجاست مرگ که ما را ز زندگی برهاند؟

- شهریار

 

[.AikA.]

ای صبا با تو چه گفتند که خاموش شدی
چه شرابی به تو دادند که مدهوش شدی

- شهریار