مشاعره اَشعار صائب تبریزی:)

[آراد]

بر لب ماست که صد قفل
دل‌تنگ زده است ؛‌
‌‌
#صائب_تبریزی
‌

 

[رازآفرین]

حضور قلب بود شرط در ادای نماز
حضور خلق تو را در نماز می‌آرد

 

[آراد]

‌

‌

دستِ رغبت ک.س نمی‌سازد به سوی من دراز
چون گل پژمرده بر روی مزار افتاده‌ام

#صائب_تبریزی

 

[خاتون کوچولو]

دل چون ز شرر سوختی آتش طلبیدم
چون شعله زدم، دیدهٔ تر یار ندیدم
#صائب‌تبریزی

 

[آراد]

‌


‌

زِ خود جداشدگان پُرس دردِ تنهایی
که هر که دور زِ مردم فُتاده، تنها نیست ..

‌
#صائب_تبریزی

‌

 

[رازآفرین]

تا بسته است با سر زلف تو عقد دل
صائب ز خلق رشته الفت گسسته است

 

[.AikA.]

.
گر قسمت ما باده و گر خون جگر بود
ما نوبت خود را گذراندیم و گذشتیم
هر چند که در دیده ما خار شکستند
خاری به دل ک.س نخلاندیم و گذشتیم

- صائب تبریزی

 

[.AikA.]

چو ابرْ منعِ من از گریه دور از انصاف است
دلم ز گریه سبک‌بار می‌شود، چه کنم؟

- صائب تبریزی

 

[.AikA.]

چون قلم بر سرِ غمنامه‌ی هجران آید
دل به جان، آه به لب، اشک به مژگان آید

- صائب تبریزی

 

[رازآفرین]

تن چیست که با خاک برابر نتوان کرد؟
از کوتهی ماست که دیوار بلندست