آموزشی بایدها و نبایدهای آغاز داستان

[Tara Motlagh]

۲. شروع با فلش‌بک:

بهتر است تا در ابتدای داستان از گفتن پیش‌داستان یا فلش‌بک به گذشته خودداری کنید. یک داستان خوب حاوی پیش داستان‌های بی‌شماری در خط سیر خود است اما برای شروع خوب نیست زیرا داستان شما را در یک چارچوب زمانی محدود می‌کند که بر بسیاری از اعمالتان پیشی می‌گیرد و روند روایت داستان را کند می کند.

 

[Tara Motlagh]

۳. تغییر زاویه دید:

نویسندگانی که برای اولین بار می‌نویسند ممکن است اشتباه کنند که دیدگاه‌ها را به اشتباه تغییر دهند. اگر بیشتر داستان شما به صورت سوم شخص روایت می‌شود، از نوشتن متن آغازین خود از دیدگاه اول شخص خودداری کنید. صفحات اول داستان شما فرصتی است برای مشخص کردن لحن و نحوه روایت داستان برای خوانندگان کتاب.

 

[Tara Motlagh]

۴. شروع با دیالوگ طولانی:

بسیاری از داستان‌های خوب با یک خط دیالوگ شروع می‌شوند، اما بهتر است از افراط آن اجتناب کنید. سطرهای آغازین شما باید خوانندگان شما را جهت دهد و آنها را در داستان قرار دهد. آنها هنوز با شخصیت‌های شما آشنا نیستند و شروع با دیالوگ‌های زیاد می‌تواند گیج‌کننده باشد.

 

[Tara Motlagh]

۵. استفاده از سبک نامتناسب با کلیت داستان

استفاده از سکانسی نا‌متعارف با ژانری که در آن در حال گفتن داستان هستید ممکن است خوانندگان را گیج کند. برای مثال اگر دارید یک داستان علمی-تخیلی می‌نویسید و آن را با یک سکانس رمانتیک آغاز می‌کنید(اگرچه ممکن در ادامه در داستان به کار رود) خوانندگان را به مسیر دیگری می‌برید که در ادامه در داستان فرق خواهد کرد.

 

[Tara Motlagh]

● بایدها
۱. صحنه‌پردازی مناسب:
شروع داستان در یک محیط خاص اتفاق می‌افتد که ویژگی‌های خاصی را داراست. این‌که شما بتوانید این محیط را به‌خوبی پرداخت کنید بسیار مهم و الزامی‌ست. برای پرداخت مناسب محیط آغاز داستان، توصیفات درست و به‌جا حرف اول را می‌زنند که شامل توصیف مکان، زمان و صدا می‌شود.

 

[Tara Motlagh]

توصیفات باید همپای صحنه داستان شما پیش بروند و نباید آنقدر کم باشند که مخاطب نتواند این صحنه را در ذهن خود بسازد و مجسم کند و نه آن‌قدر زیاد باشد که به زیاده‌گویی برسد تا خواننده را خسته و دلزده کند. توصیفات باید غیرمستقیم باشند و کم‌کم ارائه شوند.

 

[Tara Motlagh]

۲. شخصیت‌پردازی مناسب:
معمولا اولین صحنه هر داستان با حضور قهرمان یا قهرمانان اصلی داستان آغاز می‌شود. این‌که قهرمان موردنظر چه ویژگی‌های ظاهری و رفتاری‌ای دارد، باید توسط نویسنده از پیش ساخته و پرداخته شود اما قرار هم نیست در همان ابتدای داستان هرچه درباره قهرمان داستان خود در ذهنتان یا پیش‌نویس داستانتان پرداخت کرده‌اید، برای مخاطب رو کنید.

 

[Tara Motlagh]

شخصیت‌پردازی هم نوعی توصیف است که باید کم‌کم انجام شود؛ در مورد ویژگی‌های ظاهری نیاز به توصیفات غیرمستقیم است و ویژگی‌های رفتاری باید در لحن گفتار و دیالوگ‌های شخصیت، نوع پوشش، نوع ابراز هیجانات، رفتارها و عکس‌العمل‌های خاص در مواقع ویژه و... صورت گیرد.

 

[Tara Motlagh]

۳. ایجاد ابهام یا تعلیق:
یکی از مهم‌ترین دلایل ایجاد جذابیت در شروع داستان ایجاد تعلیق یا تعلیق‌هاست. شروع داستان باید بتواند در ذهن مخاطب خود سوال یا سوالاتی ایجاد کند تا برای رسیدن به جواب این سوال‌ها تمایل به خواندن ادامه داستان در او تقویت شود. آوردن اطلاعات زیاد درباره شخصیت یا کلیاتی از ایده اصلی داستان تعلیق را از بین می‌برد.

 

[Tara Motlagh]

۴. ایجاد کشمکش‌های درونی و بیرونی:
بی‌شک هیچ خواننده‌ای از شما انتظار ندارد که در همان ابتدای داستان شاهد رخ دادن حجم زیادی از اتفاقات باشند اما وجود یک اتفاق مهم یا نیمه مهم (بسته به ایده و سیر داستان) باعث می‌شود جذابیت شروع داستان برای مخاطب بالا برود. اتفاقی که بتواند ذهن او را درگیر کند. در پی هر اتفاقی هم کشمکش‌های درونی وجودشان الزامی می‌شود.