آموزشی بایدها و نبایدهای آغاز داستان

[Tara Motlagh]

تکنیک‌های مناسب برای شروع خوب

۱. از وسط داستان شروع کنید

لازم نیست سطرهای اول آغاز یک رمان با تفسیرهای طولانی از ظاهر اتاق یا تفسیر ویژگی‌های یک شخصیت باشد، البته در حین پیشروی داستان می‌توانید کارهای ذکر شده را به‌مرور انجام دهید.

 

[Tara Motlagh]

با روش آغاز از وسط داستان در همان صفحات اول، خواننده را می‌توانید غرق داستان کنید، کنجکاوی آنها را در مورد آنچه در حال وقوع است برانگیخته و علاقه آنها را به خواندن ادامه داستان بیشتر کنید. هری پاتر و تالار اسرار از جی کی رولینگ، نیز نمونه‌ای از رمانی است که در میانه ماجرا شروع می‌شود در این مورد مشاجره‌ای بین برخی از اعضای خانواده وجود داشت.

 

[Tara Motlagh]

۲. با یک رمز و راز شروع کنید

آغاز رمان خود را با سناریویی شروع کنید که خواننده را با سؤالاتی پر می‌کند که می خواهند به آنها پاسخ دهند. در کتاب صد سال تنهایی اثر گابریل مارکز، اولین سطرها بر روی شخصیت اصلی است، سرهنگ اورلیانو بوئندیا در آستانه رویارویی با جوخه تیراندازی دشمن بود، اما در حال یادآوری یک بعد از ظهر درگذشته که با پدرش گذرانده بود.

 

[Tara Motlagh]

این نوع پاراگراف آغازین احساس انتظار ایجاد می‌کند و سؤالاتی را برای خواننده خلق می‌کند که در حین خواندن باید به آنها پاسخ دهد، این شخص چه کار کرده است؟ چرا او در شرف مرگ است؟ چرا او اکنون به پدرش فکر می‌کند و آیا این خاطره به اتفاقی که قرار است بیفتد مربوط می‌شود؟

 

[Tara Motlagh]

۳. لحن روایت را مشخص کنید

خط اول کتاب غرور و تعصب اثر جین آستن لحن شوخ و طنزی را ایجاد می‌کند که حال و هوای بقیه رمان را مشخص می‌کند. با ارائه نقطه نظرات راوی یا شخصیت اصلی، می‌توانید به خواننده این احساس را بدهید که قرار است وارد چه نوع داستانی شود.

 

[Tara Motlagh]

جورج اورول در کتاب 1984 با ارجاع به ساعت‌هایی که در نیمه‌شب به جای 12 بار، 13بار به صدا در می‌آیند برای مخاطبان محیط دیستوپیایی (ویرانشهر) خود را ایجاد می‌کند و به آنها اطلاع می‌دهد که این داستان در دنیایی اتفاق می‌افتد که قوانین آن کاملاً متفاوت هستند.

 

[Tara Motlagh]

۴. آغاز یک رمان را با یک صدا شروع کنید

چه راوی باشد و چه شخصیت اصلی، آغاز یک رمان از زبان تعریف کننده می‌تواند ما را مستقیماً به احساسات آن شخص وصل کند یا سبب ایجاد زمینه‌ای برای همدلی ما با او شود. لولیتا اثر ولادیمیر ناباکوف با خط پرشور و دراماتیک راوی خطاب به موضوع علاقه او به فردی آغاز می‌شود. این افتتاحیه‌ها تصویری از شخصی را تشکیل می‌دهند که بقیه داستان را با آن آشنا خواهیم شد.

 

[Tara Motlagh]

۵. یک حرکت آنی ایجاد کنید

قانونی اساسیِ اول در مورد خط‌های آغازین این است که آنها باید عناصر منحصربه‌فردی که داستان‌تان را می‌سازد، در بر بگیرند. خط‌های ابتدایی باید یک صدای مشخص، یک نقطه نظر، یک طرح ابتدایی و اشاراتی به شخصیت‌پردازی‌ها داشته باشند. در پایان پاراگراف اول ما باید بتوانیم فضا و کشمکش‌ها را بشناسیم. مگر این‌که دلیل خاصی وجود داشته باشد که به واسطه‌ی آن این اطلاعات را دریغ کنیم.

 

[Tara Motlagh]

برطرف ساختن این نیازها نباید منجر به سنگین شدن یا ایجاد پیچیدگی در جملات ابتدایی شود. به عنوان مثال به جمله‌ی ابتدایی فلانری اکانر در کتابِ «آدم خوب کم پیدا می‌شود» اشاره می‌کنیم: «مادربزرگ هرگز نمی‌خواست به فلوریدا برود». در این‌جا یک صدای مشخص داریم، چیزی غیرصمیمی یا حتی کنایه‌آمیز که اشاره‌ای به مادربزرگ است که لحنی قطعی دارد.

 

[Tara Motlagh]

ما یک طرح کلی را می‌توانیم ببینیم که همان امتناع از سفرکردن است. و شخصیت‌سازی را نیز در آن می‌توانیم حس کنیم که یک زنِ سالخورده‌ی لجوج یا مصمم است. اگرچه نمی‌توانیم محیط را به طور دقیق تجسم کنیم، ولی به نسبت در ۶ کلمه اطلاعات زیادی به دست آورده‌ایم. این آغاز به ما جهت می‌دهد و این را مدیون حرکت و پویایی‌اش است.