فایل شده بگذار همه بدانند اثر MahsaMHP

[MHP]

کد دلنوشته: ۰۰۶۴


نام دلنوشته: بگذار همه بدانند

قلم : MahsaMHP

ژانر: عاشقانه، اجتماعی، تراژدی

ناظر: @حدیث86

کپیست: @SHAHDOKHT

تگ: محبوب
مقدمه:

بگذار همه بدانند، بگذار آن‌ها هم بفهمند... .
بگذار بدانند که مغزم و قلبم همه از کار افتاده‌اند!
من یک جسم بدون روح هستم.
بگذار بدانند که همه چیز را از من گرفته‌ای؟
بگذار بدانند ثانیه به ثانیه انجذاب من به حتف شعله‌ور‌تر می‌شود.​

 

[Lord]

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب رمان بوک برای انتشار آثار ارزشمندتان.

حتماپیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید.
[ قوانین دلنوشته ]

پس از 20 پست از طریق تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید.
[ درخواست نقد دلنوشته ]

بعد از ایجاد کردن تاپیک نقد شورا برای دلنوشته‌تان می‌توانید درخواست تگ بدهید.
[ درخواست تگ دلنوشته ]

پس از گذشت بیست پست از دلنوشته می‌توانید برای آن درخواست جلد بدهید.
[ درخواست جلد ]

و انشالله، بعد از پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید.
[ اعلام پایان دلنوشته ]

دلنویسان عزیز هرگونه سوالی دارید می‌توانید در اینجا مطرح کنید.
[ سوال و مشکلات دلنویسان ]

«تیم مدیریت تالار ادبیات»​

 

[MHP]

***
همه جا هستی... .
در ذهنم، درقلبم روبه‌روی من، جلو چشمانم!
هستی همه‌جا هستی... .
با همان لبخندی که دلم را روز اول تکان داد، هستی.
​

 

[MHP]

***
ولی، چشمانم را باز می‌کنم و دستم در دستانت نیست!
سرت بر روی پاهایم نیست و دستم میان امواج موهایت حرکت نمی‌کند؟
خنده گزنده‌ای هدیه به قاب عکس شکسته شده‌ات!
یادت هست هدیه تولدت قلبم را به تو هدیه کردم؟
یادت هست هدیه تولدم قلبم را خورد کردی؟​

 

[MHP]

***
بگذار همه بدادند، گناه من چیست؟
از کوچه پس کوچه دلم که می‌گذشتی و می‌خندیدی... .
کمی تامل نکردی!
این دل برایت لرزیده باشد؟
تکان خورد و زلزله‌اش مغزم را زیر آوارگیر انداخت.​

 

[MHP]

***
یادت می‌آید؟ گفتم روز‌های اول فقط قلبم بود... .
مثلا تو را می‌دیدم و مهر تایید را می‌زدم تا قلبم مثل دیوانه‌ها بی‌قرار بشود.
تا از جایش بیرون بیاید!
قلب بی‌قرارم آرام بگیر.​

 

[MHP]

***
تو یک تکه گوشت بی‌ارزش، وجودم را به آتش کشیدی!
حالا چه می‌گویی! چه مانده از یک انسان که همیشه دم از نبود عشق و احساست می‌زد؟
تو چه از وجود من می‌خواهی؟
صدای سیلی که قلب به منطق زد را می‌شنوم.​

 

[MHP]

***
گویی از وقتی تو را دید شجاعتش چند برابر شده!
می‌کوبد، چنین می‌کوبد که می‌خواهد خودش را از کار بی‌اندازد.
آرام بگیر، آرام نگیری خودم را با خودت از بالای برج بی‌شعوری‌مان پایین پرت می‌کنم... .
تلخندی می‌زنم، صدای سیلی که منطق به قلبم زد صدای بیش‌تری داشت!​

 

[MHP]

***
به سمت عکس نحسش قدم برمی‌دارم.
قلب ترک خورده‌ام که چندی پیش خورد شده بود و تکه‌هایش را کنار هم چسباندم را از جایش بیرون می‌‎کشم... .
چه می‌خواهید بشنوید؟
پشیمانم و اشتباه کردم.
اگر این حرف را بزنم وهله بعد به خودم سیلی می‌زنم.​

 

[MHP]

***
قلبم را رها می‌کنم، صدای خورد شدنش زیبا بود ولی نمی‌تواند به اندازه له کردنش لذت بخش باشد!
قدم بعدی را بر روی تکه‌های خورد شده‌اش فرود می‌آورم.
من یک جسم بدون قلب،
فاقد از احساسات را می‌خواهم.​