مجموعه اشعار بیدل دهلوی؛

[mobina01]

ندارد کوتهی در هیچ‌حال افسانهٔ عاشق
فغان‌ گر لب فروبندد، تمنا گفتگو دارد...

 

[mobina01]

گفتی چه کسی؟ در چه خیالی؟ به کجایی؟
بی‌تاب توام، محو توام، خانه خرابم...

 

[mobina01]

شاید قدحی پرکنم از اشک ندامت
می نیست درین میکده بگذار بگریم

 

[mobina01]

گاه گذشتن گذشت، وقت رسیدن رسید

 

[mobina01]

درونِ توست اگر خلوتی و انجمنی‌ست
برون زِ خویش کجا می‌روی؟ جهان خالی‌ست

 

[mobina01]

ادب نه کسبِ عبادت، نه سعیِ حق‌طلبی‌ست
به‌غیرِ خاک‌شدن هرچه هست، بی‌ادبی‌ست

 

[mobina01]

چه خوش است راز گفتن به حریف نکته سنجی
که سخن نگفته باشی، به سخن رسیده باشد

 

[mobina01]

در دشتِ توهّم، جهتی نیست معیّن
ما را چه ‌ضرور است بدانیم، ‌کجاییم

 

[mobina01]

شب به دل گفتم: «چه باشد آبروی زندگی»؟
گفت: «چون پروانه در آغوشِ دلبر سوختن»!

 

[mobina01]

نمی‌گنجد
نفس در سی*ن*ه‌ی من بس که دلتنگم!