آموزشی بیست نکته درباره داستان‌نویسی / ویلیام فاکنر

[Tara Motlagh]

اسم داستان

تردید دارم که قانونی در این مورد وجود داشته باشد، اما فکر می‌کنم نام هر چه کوتاه‌تر باشد بهتر است. من اعتقاد دارم که داستان در اغلب موارد خودش نامش را انتخاب می‌کند، و بله هرچه کوتاه‌تر باشد بهتر است. (از مصاحبه با برنامه‌ی «کلمه‌ی خوب کدام است» ۱۹۵۸)

 

[Tara Motlagh]

اشتباهات

همه‌‌ی ‌ما در دستیابی به کمالِ رویای خود شکست خورده‌ایم. بنابراین ما بر پایه‌ی شکست‌های‌ پرزرق‌و‌برقمان است که به غیرممکن دست پیدا می‌کنیم. فکر می‌کنم اگر می‌توانستم همه‌ی کارهایم را دوباره بنویسم حتماً آنها را بهتر از قبل می‌نوشتم، و البته برای هنرمند این حالت طبیعی است.

 

[Tara Motlagh]

برای همین است که او به کار کردن ادامه می‌دهد، دوباره تلاش می‌کند، او هر بار باور دارد که این‌بار کارِ درست را انجام خواهد داد. وقتی بالاخره تصویر رویایش را با داستانش یکی کرد، آن موقع دیگر کاری باقی نمانده است، می‌تواند گلویش را ببرد یا از بلندای کمال خودش را به پایین پرتاب کند.

 

[Tara Motlagh]

من شاعری شکست‌خورده‌‌ام. احتمالاً همه‌ی نویسنده‌ها روزی می‌خواسته‌اند شاعر شوند، اما متوجه می‌شوند که نمی‌توانند، و بعد داستان کوتاه را امتحان می‌کنند، که سخت‌ترین قالب بعد از شاعری است، و بعد از شکست خوردن در این قالب است که نویسنده به فکر نوشتن رمان می‌افتد. (مصاحبه با پاریس‌ریویو ۱۹۵۶)

 

[Tara Motlagh]

لحظه‌ی الهام

شما همیشه می‌توانید برای نوشتن وقت پیدا کنید. کسی که می‌گوید برای نوشتن وقت ندارد پشت بهانه‌ا‌ی پوچ پنهان شده است. نوشتن به الهام بستگی دارد. وقتی چیزی به شما الهام می‌شود صبر نکنید، فوراً بنویسیدش. صبر نکنید تا زمان برای نوشتن به دست بیاورید و دوباره بخواهید آن حالِ الهام‌بخش و شکوفا را بازسازی کنید، همان‌موقع آن را بنویسید و تمامش کنید. هرگز دوباره حال‌وهوای احساس و ادراک اولیه را به دست نخواهید آورد. (مصاحبه با وسترن‌ریویو ۱۹۴۷)

 

[Tara Motlagh]

نیازهای نویسنده

هنرمند نیاز به محیطی دارد که بتواند در آن هر‌چقدر که می‌خواهد آرامش، تنهایی و لذت را داشته باشد و رسیدن به اینها برایش هزینه‌ی بالایی نداشته باشد. محیط‌های اشتباه فقط تپش قلب او را بالا می‌برند و او را عصبانی، خسته و عقیم خواهند کرد. تجربه‌ی من این است که برای نوشتن نیاز به کاغذ دارم و سیگار و غذا و کمی نوشیدنی.

 

[Tara Motlagh]

نویسنده نیاز به رفاه اقتصادی ندارد، تنها چیزی که لازم دارد کمی کاغذ و یک مداد است. من هیچ‌وقت کارِ خوبی را ندیده‌ام که با پول و هدایای مالی نوشته شده باشد. نویسنده همیشه مشغول نوشتن است، اگر نیست او خودش را با بهانه‌هایی مثل نبود رفاه اقتصادی و نداشتن وقت مسخره کرده است. هنرِ خوب می‌تواند از دزدان، قاچاقچی‌‌ها یا مهترهای اسب بیرون بیاید.

 

[Tara Motlagh]

مردم اغلب می‌ترسند که ببینند چقدر سخت کار کردن و فقر را می‌توانند تاب بیاورند. هیچ‌چیزی نمی‌تواند نویسنده‌ی خوب را نابود کند. تنها چیزی که می‌تواند نویسنده‌ی خوب را دگرگون کند مرگ است. (مصاحبه با پاریس‌ریویو ۱۹۵۶)

 

[Tara Motlagh]

نوشتن بیرون از دنیای تجربیات شخصی

نباید محدودیتی برای چیزی که نویسنده می‌خواهد بنویسد وجود داشته باشد. او باید آن را به‌شکلی که می‌داند و می‌شناسد بنویسد، پس می‌تواند خارج از محدوده‌ی تجربیات شخصی‌اش هم باشد. تمام چیزهایی که می‌داند از خلال مشاهدات و تجربیات زیسته‌اش هستند، اما باز هم نباید محدودیتی برای تلاش‌هایش وجود داشته باشد.

 

[Tara Motlagh]

بهتر است که هدف بالاتر و بزرگ‌تر در نظر گرفته شود. اگر نویسنده‌ای می‌خواهد شکست بخورد، بگذارید شکستی بزرگ و تمام‌عیار بخورد؛ نه شکستی کوچک و حقیر. (از جلسه‌ی پرسش و پاسخ با فارغ‌التحصیلان نویسندگی دانشگاه ویرجینا ۱۹۵۷)