آموزشی توصیف در داستان / استیون کینگ

[آرشیت]

توصیف، خواننده را شریک حسی داستان می‌کند. توصیف خوب، مهارتی آموختنی است که جز با خواندن و نوشتن زیاد به دست نمی‌آید. مسأله فقط چگونه توصیف کردن نیست؛ چقدر توصیف کردن هم هست.

 

[آرشیت]

خواندن به شما کمک می‌کند به «چقدر» پاسخ دهید و نوشتن‌های مکرر پاسخ «چگونه» را در اختیارتان قرار می‌دهد. توصیف را فقط با انجام دادنش می‌توان آموخت.

 

[آرشیت]

توصیف با تجسم آن چیزی آغاز می‌شود که می‌خواهید خواننده‌تان تجربه اش کند. پایانش هم ترجمه کردن آنچه در ذهن می‌بینید است به کلمات. اصلاً هم راحت نیست. بارها شنیده‌ایم که کسی می‌گوید: «وای! فلان چیز خیلی محشر (یا وحشتناک/ عجیب و غریب/ باحال) بود...

 

[آرشیت]

نمی‌دونم چطور توصیفش کنم!» اما اگر می‌خواهید نویسنده‌ای موفق باشید، شما باید بدانید چطور توصیفش کنید: طوری که خواننده‌تان بتواند با پوست و گوشتش آن را حس کند.

 

[آرشیت]

اگر بتوانید چنین کنید، مزد زحماتتان را خواهید گرفت. اگر نه، باید منتظر نامه‌های اعتراض‌آمیز خوانندگان باشید. حتی ممکن است کار به جایی بکشد که مجبور شوید داستان‌های منتشرشده‌تان را در خانه انبار کنید و به صورت تلفنی برای دانه دانه‌شان مشتری بیابید.

 

[آرشیت]

توصیف اندک، خواننده را سردرگم و چشم ذهنی‌اش را نزدیک‌بین می‌کند. توصیف زیاد هم او را زیر انبوه جزئیات و تصاویر ذهنی مدفون می‌سازد. مهارت نویسندۀ خوب در پیدا کردن حد وسطِ این دو است.

 

[آرشیت]

مورد مهم دیگر آن است که بدانید چه چیز را باید توصیف کنید و چه چیز را می‌توانید کنار گذاشته، به کار اصلی‌تان که همان داستان‌گویی است بپردازید.

 

[آرشیت]

من، شخصاً، به‌هیچ‌وجه نمی‌توانم با نوشته‌های خسته‌کننده‌ای که خصوصیات فیزیکی و البسه افراد را توصیف می‌کنند، کنار بیایم (اگر بخواهم توصیفی دربارۀ البسه بخوانم، خب می‌روم سراغ کاتالوگ فروشنده‌های لباس).

 

[آرشیت]

خودم خیلی به یاد ندارم که احساس کرده باشم باید مشخصات ظاهری افراد داستانم را بازگو کنم - ترجیح می‌دهم خواننده، خودش، در ساخت چهره و ریخت شخصیت‌ها و نیز لباس تن‌شان سهیم شود.

 

[آرشیت]

فکر می‌کنم وقتی که می‌گویم کـَری وایت یک دختر دبیرستانی طردشده با پوستی خراب بود که لباس‌هایش همه از مد افتاده بودند، شما خودتان می‌توانید باقی مسیر را بروید، این‌طور نیست؟ دیگر چه احتیاجی است که من تمام لباس‌هایش را، تک به تک، و همۀ جوش‌های صورتش را، دانه به دانه، برایتان توصیف کنم؟