فایل شده [تو تمام منی] اثر«اسماء براتیان کاربر انجمن رمان بوک»

[Dijor]

نام اشعار: تو تمام منی
نام شاعر: اسماء براتیان
ژانر: عاشقانه
قالب: سپید
ویراستار: @Fati-Ai
کپیست: @Tifani
مقدمه:
پرودگارا، تو زیبایی و من گر خواهم تو را وصف کنم
تو تمام منی و نیم کوچکی از تو در من است؛ این نیم کوچک تو، به من زندگی داده و زندگی زیر سایه تو زیباست.

تقدیم به خدایی که همیشه هوای من را دارد.

 

[DLNZ]

با سلام.
شاعر عزیز، ضمن خوش‌آمدگویی و سپاس از انتخاب انجمن رمان بوک برای منتشر کردن آثارتان خود؛ خواهشمندیم قبل از منتشر اشعار خود، قوانین زیر را با دقت مطالعه کنید.
[قوانین ساب اشعار در حال تایپ]

پس از گذشت پانزده پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[تاپیک جامع درخواست نقد اشعار]

بعد از ایجاد تاپیک نقدر شورا برای اشعارتان، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست تگ بدهید:
[درخواست تگ مجموعه اشعار رمان بوک]

پس از ارسال پانزده پست می‌توانید درخواست جلد برای اشعار خود دهید:
[تاپیک جامع درخواست جلد دلنوشته و اشعار]

در صورتی که نمی‌خواهید به نوشتن اشعارتان ادامه دهید و یا سوالی دارید در تاپیک زیر اعلام کنید:
[تایپک پرسش و پاسخ تالار شعر]

اگر اشعارتان به پایان رسید در این تاپیک اعلام کنید:
[اعلام پایان اشعار کاربران]

شاعران دقت کنند در صورتی که دو ماه تاپیکشان آپدیت نشود تاپیک بسته می‌شود.

با آرزوی موفقیت شما
[ مدیریت تالار شعر]​

 

[Dijor]

(خالقِ من)



تو نگاهت آرزوست برای من

تو لبخندت زیباست برای من

تو زیبایی و من شاعرِ زیبایی تو

تو دریایی و من شاعرِ وسعت مهربانی تو

مغز‌ها حیران شود از نام تو

دل‌ها آرام گیرد از یاد تو

ای مونس غم‌های من

با من بمان

ای تمام من

با من بمان.

 

[Dijor]

(چه کنم؟)

چه کنم با تو که جانمی و گرفتی جان از تن من!

چه کنم با تو که غمخواری و خود هستی غم دهنده من!

چه کنم که لبخند دلبرانه‌ات معجزه است برای من!

چه کنم که حاضرم سر بدهم برای تو و تو نه برای من!

چه کنم که هر چه می‌پرسم جوابی نمی‌دهی به من!

چه کنم که ماهی و نازت خریدار دارد برای من!

چه کنم که تو الهه‌ی زیبایی هستی و جهانِ من!

چه کنم که دارد می‌رود جانم برای خالق‌ِ جهان و جهانِ من!

چه کنم که شما دو تن شدید تمام من!

چه کنم که قلب من نیست شد از خالق و جهان من!

 

[Dijor]

(جانان من)


ای تو که بهترینی برای من

ای تو که زیبایی جانانِ من

ای تو که مهربانی دریایِ من

ای تو که شاهی و بنده من

ای تو که نفسی و نور چشمِ من

ای تو که گران‌تر از هر زینتی

ای تو که نامت دارد بسی رحمتی

دل من که جز تو دلداری ندارد

دل من که جز تو غمخواری ندارد

می‌نوازم ساز عاشقی تو و من

به دیدار تو در بهشت تو یقین دارم.

 

[Dijor]

(راهِ راست)


تا به یاد دارم در سختی‌ها

با عجز و ناله صدایش زدم

تا به یاد دارم در خوشی‌ها

به شکوه و بخشش وی لبخند زدم

به راستی او ذات احد دارد که

اشتباهم را دید و آشکار نساخت

راهم ز راست خارج شد و

دلگیر شد و آتش خشم بر سرم آوار نساخت

آن دَم که شدم شاد و غافل از فردا

نکردم مناجاتی با خدای بی‌نیاز

چو شدم گرفتار و رفت این خوشی

شدم گریان و دست به دامن پروردگار

و آن‌گاه دیدم بهترین دعا

این است که بخواهی ز خدا

خارج نشوی حتی لحظه‌ای ز راه راست.

 

[Dijor]

(پدر)

دست‌هایش از سختی پینه زده

لبخند خسته‌ای بر لبش دوخت زده

اشک‌ نریخت و نگاهش زیباست

حرمت او نگه داشتن پاسخش مرحبا‌ست

ای خدایا این مرد با زرهِ فولادین

پاهای خستگی ناپذیرِ آهنین

کیست که دست محبت می‌کشد بر سر‌م؟

کیست که می‌گویند نامش پدر است؟

من که او را فرشته‌ی نگهبان می‌بینم و بس

همدمی برای غم‌ها می‌بینم و بس

هر کجا سختی آمد، دست در دستم گذاشت

اطمینان را به تن و روحم کشاند

هیچ کجا تا او هست غمی نیست

تا که لبخندش هست حرفی نیست

ای آفریننده‌ی پدر

که من هر چه سجده شکر کنم برای پدر

کم است و کم است!

 

[Dijor]

(بنده من)

لحظه به لحظه به فکر ما

دنبال کارِ نیک بنده‌ها

هر بار که غمی داشت کسی

دست محبت‌‌اش بر سرش کشید

و خدا حس می‌شود در لحظه‌ها

چه به هنگام نماز و شادی‌ها

در آن لحظه که تو غمگینی

در آن لحظه که تو ترس‌ داری

می‌کند نجوایی در گوش تو و آرام،

می‌گوید کنارتم بنده من بمان آرام.

 

[Dijor]

ای ابر تو چرا گریانی؟

تو هم از غمت می‌نالی؟

می‌زنی رنگ تیرگی به آسمان...‌

دلگیر بودنت را به رخ یک به یک می‌کشانی!

تو هم حالت خوش می‌شود بعد از این گریه؟

سبک می‌شوی از بغض دلگیرت.

نور و روشنایی می‌بخشی به این کره خاکی

خنده بر‌ لب می‌زنی و می‌دانی! زندگی همین است.

 

[Dijor]

(با غم بجنگ)

روز‌ها می‌گذرد و تار موی سپید مادرم

درسِ عبرت می‌شود برای من

حرص دنیا را هر چه خوردی بس است

به‌‌خدا این غم و شادی‌ها، زود‌گذر است

رخت شادی به تن کن و با غم بجنگ

که حتی یک ذره‌ غم برای نابودی بس است

با همه مهربانی کن و بی‌خیال که ساده می‌دانند تو را

بگذار هر چه می‌خواهند خیال کنند تو را.