آموزشی تکنیکی برای خلق دیالوگ‌های ویژه | بازتاب ویژگی‌های فردی در دیالوگ بخش (۲)

[-pariya-]

او صدای زیری دارد
صدا یکی از آن مواردی است که توصیف کردنش کار سختی است. اما با قدری خلاقیت و ترکیبی از توصیف صحنه یا واکنش کاراکترهای دیگر، می‌توانیم به مخاطب نشان دهیم کاراکترمان صدای خاصی دارد.

 

[-pariya-]

برای مثال یکی از این موارد داشتن صدای زیر است. صدایی که جیغ مانند است و اعصاب آدم را خدشه‌دار می‌کند!

انگار یک بچۀ کوچک است که فقط ابعادش بزرگ‌تر شده‌اند. پس حرف‌های چنین شخصیتی از درون نامطمئنش بیرون می‌آید و با چشم یک کودک نابالغ به دنیا و آدم‌هایش نگاه می‌کند.

 

[-pariya-]

می‌توانیم پیش از دیالوگ چنین فردی، یک توصیف کوچک ارائه بدهیم:

با صدایی که انگار از سر جیغ زدن بیرون می‌آمد گفت: «تو هیچ وقت منو جدی نگرفتی.»

 

[-pariya-]

می‌توانیم پیش از دیالوگ چنین فردی، یک توصیف کوچک ارائه بدهیم:

با صدایی که انگار از سر جیغ زدن بیرون می‌آمد گفت: «تو هیچ وقت منو جدی نگرفتی.»

یا می‌توانیم به کمک توصیف در روایت، درمورد صدای کاراکتر صحبت کنیم:

 

[-pariya-]

وقتی دهانش را باز کرد احساس کردم آرشۀ ویولنش را داده دست یک آدم نابلد تا برایش ساز بزند. آخر چطور ممکن بود آدمی که آن‌طور خوب ساز می‌زد و ظاهر موقری داشت، چنین صدایی داشته باشد؟

شما چه روش دیگری به ذهنتان می‌رسد؟ اجازه بدهید خلاقیتتان بیرون بزند.

 

[-pariya-]

آدمی که تمام کلماتش را می‌شمارد!
بعضی‌ها آن‌قدری با احتیاط حرف می‌زنند که انگار وضعیت دنیا به کلماتی که از دهانش بیرون می‌زند وابسته است. آن‌ها مدام درحال سبک‌سنگین کردن کلمات هستند و تلاش می‌کنند خیلی دقیق و منظم صحبت کنند. مبادا که کلمه‌ای اشتباه دنیا را به هم بریزد.

 

[-pariya-]

دلیل این همه دقت و خودآگاهی در کلام می‌تواند متفاوت باشد. شاید این آدمْ نگران برداشت مخاطبش است و می‌ترسد خدای ناکرده سوءتفاهمی پیش بیاید.

 

[-pariya-]

شاید او از آن آدم‌هایی است که می‌خواهد تسلطی تمام و کمال برمخاطبش داشته باشد. پس سعی می‌کند دقیق‌ترین کلمات را انتخاب کند و حسابی با احتیاط پیش برود تا بتواند نهایت استفاده را از موقعیت ببرد.

 

[-pariya-]

شاید هم فقط می‌ترسد کلامش خرابی به بار بیاورد و او را به دردسر بیندازد:

ابروهایش در هم فرورفتند. نگاهی به دور و برش انداخت و گفت: فکر کنم بهتر باشه…» قدری مکث کرد. انگار که داشت مزۀ کلماتش را می‌چشید. بعد ادامه داد: «من از یه مسیر دیگه برم.»

 

[-pariya-]

زمانی که قرار است از مدل یا شکل خاصی از کلام استفاده کنید، تلاش کنید به انگیزه‌ها و موقعیت کاراکتر توجه کنید. اگر تلاش کنید به ذهن کاراکتر نزدیک شوید و از دریچۀ نگاهش به ماجرا نگاه گنید، می‌توانید بفهمید که او چه می‌گوید و چگونه می‌گوید.