آموزشی تکنیکی برای خلق دیالوگ‌های ویژه | بازتاب ویژگی‌های فردی در دیالوگ

[-pariya-]

به قول گلوریا کمپتون:

«لزومی ندارد شخصیتی در داستان بدون دلیل، مدام تپق بزند یا با سرعت صد کیلومتر در ساعت حرف بزند. یادتان باشد که شما با استفاده از طرز حرف زدن شخصیت نه‌تنها می‌خواهید نوع شخصیت بازیگران داستانتان را نشان دهید، بلکه می‌خواهید داستانی خلق کنید که اجزایش منسجم و مرتبط با هم است و همگی در سطحی بالاتر می‌خواهند مضمونی واحد (مضمون داستانتان) را بیان کنند.»

 

[-pariya-]

منظور از ویژگی‌های خاص کلام چیست؟
خب، حالا برویم سراغ این‌که منظورمان چه‌طور ویژگی‌هایی است؟ آدم‌های مختلف ممکن است به شیوه‌های مختلفی حرف بزنند. این مدل خاص از کلام ریشه در ویژگی‌های شخصیتی‌شان دارد.

 

[-pariya-]

این طرز صحبت او ضمن این‌که نشان می‌دهد شخصیتتان چه کسی است، نقشش را در داستان تقویت می‌کند و او را از بقیۀ شخصیت‌ها در داستان متمایز می‌کند.

البته مسئله فقط دانستن و به‌کار بردن این ویژگی‌ها نیست. بلکه نحوۀ به‌کار بردنشان هم مهم است.

 

[-pariya-]

در ادبیات نمایشی کار راحت‌تر است. اجرا به عهدۀ بازیگر است. فقط باید به او بگویی چگونه انجامش بدهد. اما در داستان، قضیه پیچیده‌تر است. با این‌حال می‌شود گاهی اوقات این کار را با تغییر شکل کلمات و جملات به تکیه‌کلام‌ها یا ته‌جملات یا جملات پی‌آیند خاص انجام داد

 

[-pariya-]

گلوریا کمپتون در کتاب گفت‌وگونویسی به برخی از این ویژگی‌ها اشاره می‌کند:

آدمی با لکنت زبان
آدمی با سرعت نور
آدمی به سرعت لاک‌پشت
آدمی با صدای زیر
آدمی با صدای بم
آدمی که تمام کلماتش را می‌شمارد!
آدمی که باید از زیر زبان حرف کشید
آدمی که تمام عمرش را معذرت می‌خواهد!
آدم‌های همیشه مدافع
آدم‌هایی که حرفشان یک‌دست نیست
آدم‌های لهجه‌دار
زبان تیزها

 

[-pariya-]

او لکنت زبان دارد
لکنت نوعی اختلال در گفتار است که می‌تواند به شکل‌های مختلفی ظاهر بشود:

تکرار: فرد یک حرف را بارها تکرار می‌کند. «م‍ م‍ م‍ می‌خوام ب‍ ب‍ ب‍ ب‍ برم ب‍‍ ب‍ ب‍یرون.»

مکث: فرد برای بیان و تلفظ با مانع روبه‌رو می‌شود. انگار که کلمه‌ها بر زبانش جاری نمی‌شوند.

کشیده‌گویی: فرد یک آوا را زیاد می‌کشد. «مییی خوااام برم بیییرووون.»

 

[-pariya-]

طبیعتاً چنین فردی در برقراری ارتباط با دیگران دچار مشکل می‌شود. داشتن اضطراب، گوشه‌گیر بودن یا عصبی بودن برای چنین کاراکتری طبیعی است.

مخاطبِ چنین کاراکتری معمولاً زود طاقتش تمام می‌شود و ناخواسته تلاش می‌کند کارش را اصلاح کند تا زودتر مکالمه‌شان تمام شود.

 

[-pariya-]

برای استفاده از چنین شیوۀ کلامی باید دلیل قدرت‌مندی داشته باشید. چرا کاراکتر شما دچار لکنت شده؟ لکنتش از کدام نوع است؟ از چه سنی آغاز شده؟ آیا براثر یک شوک عصبی ایجاد شده؟ آیا تا به حال برای گفتار درمانی اقدام کرده؟ اطرافیانش چه برخوردی با او دارند

 

[-pariya-]

مخاطبِ چنین کاراکتری معمولاً زود طاقتش تمام می‌شود و ناخواسته تلاش می‌کند کارش را اصلاح کند تا زودتر مکالمه‌شان تمام شود.

برای استفاده از چنین شیوۀ کلامی باید دلیل قدرت‌مندی داشته باشید. چرا کاراکتر شما دچار لکنت شده؟ لکنتش از کدام نوع است؟ از چه سنی آغاز شده؟ آیا براثر یک شوک عصبی ایجاد شده؟ آیا تا به حال برای گفتار درمانی اقدام کرده؟ اطرافیانش چه برخوردی با او دارند؟

 

[-pariya-]

برای انتخاب یک شیوۀ خاص کلام، باید به چنین سؤالاتی فکر کنید و دلیل خاصی برای آن داشته باشید.

برای نمایش این نوع از کلام در داستان می‌توانید مانند نمونه‌های بالا متن را کش‌دار کنید. اما اگر تمام صفحات داستان کتاب پر بشود از چنین دیالوگ‌هایی، صبر خواننده ته می‌کشد. پس یا بهتر است چنین کاراکتری نقشی کوتاه در داستان داشته باشد، یا اینکه میزان حرف زدنش را در داستان کم کنید.