متفرقه حرف دلت را بگو:)

[FROSTBITE]

من خیلی وقته مُردم این جسد فقط برای مامان بابام زندس

 

[Ali.J81]

«آدم‌ها مسئول کمبودهای ما نیستند.»
گریه کنید، درد بکشید، فریاد بزنید
اما بلند شوید و جلو بروید.

 

[FROSTBITE]

نیست‌کسی‌ حالِ‌مرا‌دَرک‌کُند کاش‌این‌روح‌ شَبی‌جِسم‌مَرا‌ترک‌کند

 

[FROSTBITE]

به اندازه ی کل عمرم خسته شده ام از حرف ها و رفتار های تکراری از خسته بودن از همه چیز از اینکه هر چه جلو تر میروم و پشتم هم خالی تر میشود از بی حوصلگی از تغییر مود های ناگهانی از بی انگیزه بودن از اینکه روز ها را پشت سر میگذارم و به زور سعی میکنم حالم خوب باشد و اخر روز که میشود میشوم همان جسم بی جانی که سعی داشته بار دیگر از جایش بلند شود...

 

[MAHVIN*]

ناگهان طوفان در گرفت
من در تو پیچید
تو در من
من و تو ما شدیم
ما ،بی من و تو شد
آری ….عشق حاکم شد!
*
شاعر :فریبا الف

 

[MAHVIN*]

*شاعر وحشی بافقی:

گر چه از خاطر وحشی هوس روی تو رفت

وز دلش آرزوی قامت دلجوی تو رفت

شد دل‌آزرده و آزرده دل از کوی تو رفت

با دل پر گله از ناخوشی خوی تو رفت

حاش لله که وفای تو فراموش کند

سخن مصلحت‌آمیز کسان گوش کند

 

[MAHVIN*]

حافظ*

ای دل طریقِ رندی از محتسب بیاموز
مسـ*ـت است و در حقِ او ک.س این گمان ندارد

 

[MAHVIN*]

هر شبنمی در این ره صد بحرِ آتشین است
دردا که این معما شرح و بیان ندارد

حافظ*

 

[ریحانا۲۰]

خم زلف تو دام کفر و دین است
ز کارستان او یک شمه این است
جمالت معجز حسن است لیکن
حدیث غمزه ات سحر مبین است
ز چشم شوخ تو جان کی توان برد
که دایم با کمان اندر کمین است
بر آن چشم سیه صد آفرین باد
که در عاشق کشی سحرآفرین است
عجب علمیست علم هیات عشق
که چرخ هشتمش هفتم زمین است
تو پنداری که بدگو رفت و جان برد
حسابش با کرام الکاتبین است
مشو حافظ ز کید زلفش ایمن
که دل برد و کنون دربند دین است

 

[ریحانا۲۰]

ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است
ببین که در طلبت حال مردمان چون است
به یاد لعل تو و چشم مسـ*ـت میگونت
ز جام غم می لعلی که می خورم خون است
ز مشرق سر کو آفتاب طلعت تو
اگر طلوع کند طالعم همایون است
حکایت لب شیرین کلام فرهاد است
شکنج طره لیلی مقام مجنون است
دلم بجو که قدت همچو سرو دلجوی است
سخن بگو که کلامت لطیف و موزون است
ز دور باده به جان راحتی رسان ساقی
که رنج خاطرم از جور دور گردون است
از آن دمی که ز چشمم برفت رود عزیز
کنار دامن من همچو رود جیحون است
چگونه شاد شود اندرون غمگینم
به اختیار که از اختیار بیرون است
ز بیخودی طلب یار می کند حافظ
چو مفلسی که طلبکار گنج قارون است