متفرقه حرف دلت را بگو:)

[شهرزاد قصهگو]

حس عجیبیست که با قلمی نوشته شده باشی که اکثر هم‌نوعانت آن را نمی‌شناسند.

 

[ریحانا۲۰]

حس عجیبیست که با قلمی نوشته شده باشی که اکثر هم‌نوعانت آن را نمی‌شناسند.

در رخ مهمان همی آمد پدید

شه به جای حاجبان فا پیش رفت

پیش آن مهمان غیب خویش رفت

هر دو بحری آشنا آموخته

هر دو جان بی دوختن بر دوخته

گفت معشوقم تو بودستی نه آن

لیک کار از کار خیزد در جهان

ای مرا تو مصطفی من چو عمر

از برای خدمتت بندم کمر

مطلب مشابه: شعر زندگی از مولانا + مجموعه اشعار کوتاه و بلند زیبا با موضوع زندگی

بشنوید ای دوستان این داستان

خود حقیقت نقد حال ماست آن

بود شاهی در زمانی پیش ازین

ملک دنیا بودش و هم ملک دین

اتفاقا شاه روزی شد سوار

با خواص خویش از بهر شکار

یک کنیزک دید شه بر شاه‌راه

شد غلام آن کنیزک پادشاه

مرغ جانش در قفس چون می‌تپید

داد مال و آن کنیزک را خرید

چون خرید او را و برخوردار شد

آن کنیزک از قضا بیمار شد

آن یکی خر داشت و پالانش نبود

یافت پالان گرگ خر را در ربود

کوزه بودش آب می‌نامد بدست

آب را چون یافت خود کوزه شکست

شه طبیبان جمع کرد از چپ و راست

گفت جان هر دو در دست شماست

جان من سهلست جان جانم اوست

دردمند و خسته‌ام درمانم اوست

هر که درمان کرد مر جان مرا

برد گنج و در و مرجان مرا

جمله گفتندش که جانبازی کنیم

فهم گرد آریم و انبازی کنیم

هر یکی از ما مسیح عالمیست

 

[ریحانا۲۰]

غم هایم را کنار می‌گذارم تا قدری هوا بخورند...
تا جایی که نخواهند باعث آزار دیگران بشوند...
سخت است بخواهی و نتوانی...
سخت است بخواهی بمانی و نتوانی....


*ریحانا*

 

[ZAHHRA]

می‌دانی، من مجبورم موفق شوم، وگرنه همه آن رنج‌هایی که تا به حال کشیده‌ام، فقط رنج بوده‌اند.

ويكتور فرانكل

 

[MAHVIN*]

کودکان شوخی شوخی پرندگان وگنجشکهارو هدف قرار میدن ومیزنند گنجشکها می‌میرند. انسانها شوخی شوخی قلب یکدیگر رودخانه گزاری می‌کنند وهدف قرار می‌دهند غافل از اینکه شکستن قلب یعنی دست درازی به حریم امن الهی .تنها جائیکه خدا بهشیطان اجازه نداد به قلب حضرت آدم سلام اللهعلیها وارد شود شیطان از دهان وارد شد واز مقعد خارج شد قفسه های سی*ن*ه چون نگهبانی از قلب حمایت می‌کنند وخداوند برآنچه در سی*ن*ه ها میگذرد آگاه و از وسوسه‌ی شیطان در سی*ن*ه ها نیز آگاه است.

 

[MAHVIN*]

زبان تنهاعضو دراجرای صورت است که پشت دندان‌های سفید ومرواریدی پنهان شده .
می‌شود با یک کلمه یک انسان وهم نع را به عرش برد و دنیایی از مهر ومحبت بردلش جاری کرد ومیتوان با یک جمله اورا به بدترین نحو شکست و روز وشب های زیادی رو لبریز از غم برایش رقم زد .یادمان باشد کوه به کوه نمی رسد ولی آدم به آدم می‌رسد.خیلی زود دیر میشود،به قول سهراب سپهری عزیز چشمهاراباید شست طوره دیگر باید دید. ویا به فرمایش مولایمان علی علیه السلام مواظب نیت خود باشید که رفتار و گفتار شما را شکل می‌دهد مواظب رفتار وگفتار خود باشید که شخصیت شمارا شکل می‌دهد مواظب شخصیت خود باشید که سرنوشت شمارا تعیین می‌کند وبقول داریوش کبیر پندار نیک گفتار نیک رفتار نیک.
امان وصد امان از زبان‌هایی که قضاوت می‌کنند وبا شلاق کلمات بر روح و روان وجان انسان هم نوع خود ضربه می‌زنند
شب درازدست و قلندر بیدار بزودی و گذشت زمان همه چیز بر همگان روشن خواهد شد والسلام یاحق.

 

[حیات]

گر تو همی‌روی به جهان، جان من فدا
گر پا نهی به هیچ زمین، خاک من گدا.

 

[MAHVIN*]

مشتاق توام با همه جوری و جفایی
محبوب منی با همه جرمی و خطایی

من خود به چه ارزم که تمنای تو ورزم
در حضرت سلطان که برد نام گدایی

صاحب نظران لاف محبت نپسندند
وان گه سپر انداختن از تیر بلایی

باید که سری در نظرش هیچ نیرزد
آن ک.س که نهد در طلب وصل تو پایی

بیداد تو عدلست و جفای تو کرامت
دشنام تو خوشتر که ز بیگانه دعایی

جز عهد و وفای تو که محلول نگردد
هر عهد که بستم هوسی بود و هوایی

گر دست دهد دولت آنم که سر خویش
در پای سمند تو کنم نعل بهایی

شاید که به خون بر سر خاکم بنویسند
این بود که با دوست به سر برد وفایی

خون در دل آزرده نهان چند بماند
شک نیست که سر برکند این درد به جایی

شرط کرم آنست که با درد بمیری
سعدی و نخواهی ز در خلق دوایی

 

[MAHVIN*]

از در درآمدی و من از خود به در شدم
گفتی کز این جهان به جهان دگر شدم

گوشم به راه تا که خبر می‌دهد ز دوست
صاحب خبر بیامد و من بی‌خبر شدم

چون شبنم اوفتاده بدم پیش آفتاب
مهرم به جان رسید و به عَیّوق بر شدم

گفتم ببینمش مگرم درد اشتیاق
ساکن شود بدیدم و مشتاق‌تر شدم

دستم نداد قوت رفتن به پیش یار
چندی به پای رفتم و چندی به سر شدم

تا رفتنش ببینم و گفتنش بشنوم
از پای تا به سر همه سمع و بصر شدم

من چشم از او چگونه توانم نگاه داشت
کاول نظر به دیدن او دیده‌ور شدم

بیزارم از وفای تو یک روز و یک زمان
مجموع اگر نشستم و خرسند اگر شدم

او را خود التفات نبودش به صید من
من خویشتن اسیر کمند نظر شدم

گویند روی سرخ تو سعدی چه زرد کرد
اکسیر عشق بر مسم افتاد و زر شدم

 

[علی خان]

در شهر هرچه مینگرم غیر درد نیست
..