مجموعه اشعار حسین پناهی

[mobina01]

نیازی نیست
اطراف مان پر از آدم باشد
که همان چند نفری که اطرافمان‌اند
آدم باشند ،کافی‌ست

 

[mobina01]

سیگارم را در قاپ پنجره می‌تکانم
بی هیچ واهمه‌ای
زیرا که جهان زیر سیگاری من است...

 

[mobina01]

جرم ما محرومان
هیچگاه ثابت نمیشود
چون کارگری اثر انگشتمان
را ساییده است

 

[mobina01]

این آینده کدام بود ...؟
که بهترین روز های عمرم را ،
حرام دیدارش کردم ...!

 

[mobina01]

قطعا روزی صدایم را خواهی شنید!
روزی که نه صدا اهمیت دارد
و نه روز...!

 

[mobina01]

باران
میراث خانوادگی ما بود!
کوچک که بودم
از سقف خانه ی ما میچکید؛
بزرگ که شدم
از چشمانم...

 

[mobina01]

من از این می‌ترسم که :
دوست داشتن را ؛
مثل مسواک زدن بچه‌ها ،
به من و تو تذکر بدهند ...!

 

[mobina01]

مشکل ما از جایی شروع شد
که نگاه ما به هم،
نگاه آدم به آدم نبود
نگاه آدم به فرصت بود...