مجموعه اشعار حضرت مولانا

[mobina01]

صبح است وصبوح است بر این بام برآییم
از ثور گریزیم و به برج قمر آییم

پیکار نجوییم و ز اغیار نگوییم
هنگام وصال است بدان خوش صور آییم

 

[mobina01]

مَن باشم و وِی باشد و مِی باشد و نِی
کِی باشد و کِی باشد و کِی باشد و کِی...

 

[mobina01]

آن ساعدِ سیمین را در گردنِ ما افکن
بر سی*ن*ه ما بنشین ای جان مَنَت مسکن

 

[mobina01]

آن ساعدِ سیمین را در گردنِ ما افکن
بر سی*ن*ه ما بنشین ای جان مَنَت مسکن

 

[mobina01]

در من بِدَمی، من زنده شوم...
یک جان چه بُوَد، صد جانِ منی!

 

[mobina01]

عید آمد و هرکس قدری مقداری
آراسته خود را ز پی دیداری

ما را چو توئی عید بکن تیماری
ای خلعت گل فکنده بر هر خاری

 

[mobina01]

ای جان جهان جز تو کسی کیست بگو
بی‌جان و جهان هیچ کسی زیست بگو

من بد کنم و تو بد مکافات دهی
پس فرق میان من و تو چیست بگو

 

[mobina01]

اوست نشسته در نظر من به کجا نظر کنم
اوست گرفته شهر دل من به کجا سفر برم

 

[mobina01]

چون آمده‌ای در این بیابان حاصل
چون بیخبران مباش از خود غافل

گامی میزن به قدر طاقت منشین
کاسودهٔ خفته دیر یابد منزل

 

[mobina01]

خاموش مراز گفت و گفتار تو کرد
بیکار مرا حلاوت کار تو کرد

بگریختم از دام تو در خانهٔ دل
دل دام شد و مرا گرفتار تو کرد