مجموعه اشعار حضرت مولانا

[mobina01]

آن ساعدِ سیمین را در گردنِ ما افکن
بر سی*ن*ه ما بنشین ای جان مَنَت مسک

 

[mobina01]

رو مرکب عشق را قوی ران و مترس
وز مصحف کژ آیت حق خوان و مترس

چون از خود و غیر خود مسلم گشتی
معشوق تو هم توئی یقین دان و مترس

 

[mobina01]

خویش من آن است که از عشق زاد
خوش‌تر از این خویش و تباریم نیست...

 

[mobina01]

ای طالب دنیا تو یکی مزدوری
وی عاشق خلد ازین حقیقت دوری

ای شاد بهر دو عالم از بی‌خبری
شادی غمش ندیده‌اش معذوری

 

[mobina01]

هر کسی را همدم غم و تنهایی مدان
سایه هم راه تو می‌آید ولی همراه نیست‌...

 

[mobina01]

این عشق همی‌گوید کان ک.س که مرا جوید
شرطی‌ست که همچون زر در کوره قدم دارد

 

[mobina01]

من با تو چنین سوخته خرمن تا کی
وز ما تو چنین کشیده دامن تا کی

این کار به کام دشمنانم تا چند
من در غم تو، تو فارغ از من تا کی

 

[mobina01]

ذوق باید تا دهد طاعات، بَر
مغز باید تا دهد دانه، شَجَر

دانه‌ی بی‌مغز کِی گردد نهال؟
صورت بی‌جان نباشد جز خیال...

 

[mobina01]

مرا دلخسته کردی، جرمم این بود
که از مژگان خیالت را بجستم!

 

[mobina01]

گفتمش در دل و جانی، تو بگو من چه کنم؟
گفت نبض ضربانی، تو بگو من چه کنم؟