مجموعه اشعار حضرت مولانا

[mobina01]

آنرا که به ضاعت قناعت باشد
هرگونه که خورد و خفت و طاعت باشد

زنهار تولا مکن الا به خدای
کاین رغبت خلق نیم ساعت باشد

 

[mobina01]

بنمای بمن رخ ای شمع طراز
تا ناز کنم نه روزه دارم نه نماز

تا با تو بوم مجاز من جمله نماز
چون بی‌تو بوم نماز من جمله مجاز

 

[mobina01]

ای برده به چین زلف، تاب دل من
وی کشته به سحر غمزه، خواب دل من

در خواب، مده رهم به خاطر که مباد
بیدار شوی ز اضطراب دل من

 

[mobina01]

ای دل تو و درد او اگر خود مردی
جان بندهٔ تست اگر تو صاحب دردی

صد دولت صاف را به یک جو نخری
گر یک دردی ز دست دردش خوردی

 

[mobina01]

ای آنکه غلام خسرو شیرینی
با عشق بساز گر حریف دینی

پیوسته حریف عشق و گرمی میباش
تا عاشق گرم از تو برد عنینی

 

[mobina01]

گر صید خدا شوی ز غم رسته شوی
ور در صفت خویش روی بسته شوی

میدان که وجود تو حجاب ره تست
با خود منشین که هر زمان خسته شوی

 

[mobina01]

بد می‌کنی و نیک طمع می‌داری
هم بد باشد سزای بدکرداری

با اینکه خداوند کریم و است و رحیم
گندم ندهد بار چو جو می‌کاری

 

[mobina01]

تلخ کنی دهان من قند به دیگران دهی
نم ندهی به کشت من آب به این و آن دهی

 

[mobina01]

ذوق باید تا دهد طاعات، بَر
مغز باید تا دهد دانه، شَجَر

دانه‌ی بی‌مغز کِی گردد نهال؟
صورت بی‌جان نباشد جز خیال...

 

[mobina01]

من با تو چنین سوخته خرمن تا کی
وز ما تو چنین کشیده دامن تا کی

این کار به کام دشمنانم تا چند
من در غم تو، تو فارغ از من تا کی