مجموعه اشعار حمید مصدق

[(:Shaparak]

چقدر مردن
ــ در این زمانه که نیکی
حقیر و مغ
لوب است ــ
خوب است

 

[(:Shaparak]

مرا با سوز جان بگذار و بگذر

اسیر و ناتوان بگذار و بگذر

چو شمعی سوختم از آتش عشق

مرا آتش به جان بگذار و بگذر

 

[(:Shaparak]

دلی چون لاله بی داغ غمت نیست

بر این دل هم نشان بگذار و بگذر

مرا با یک جهان اندوه جانسوز

تو ای نامهربان بگذار و بگذر

 

[(:Shaparak]

دو چشمی را که مفتون رخت بود

کنون گوهرفشان بگذار و بگذر

در افتادم به گرداب غم عشق

 

[(:Shaparak]

مرا در این میان بگذار و بگذر

به او گفتم: حمید از هجر فرسود!

به من گفتا: جهان بگذار و بگذر

 

[(:Shaparak]

من تمنا کردم
که تو با من باشی

 

[(:Shaparak]

تو به من گفتی:
هرگز هرگز

 

[(:Shaparak]

پاسخی سخت و درشت
و مرا غصه این هرگز کشت

 

[(:Shaparak]

بی تو

می‌‌رفتم، می‌رفتم

تنها، تنها

و صبوری مرا

کوه تحسین می‌کرد…

 

[(:Shaparak]

من گمان می کردم
دوستی همچون سروی سرسبز
چارفصلش همه آراستگی ست
من چه می دانستم
هیبت باد زمستانی هست