فایل نشده [خستگی‌ ناتمام] اثر«مریم فواضلی کاربر انجمن رمان بوک»

[MARYM.F]

- پایان جیران و اشکان جداییه، چقدر مسخره‌ست. شفا پیدا نمی‌کنم، مبتلا شدم به اشکان. کاش می‌شد برم تیمارستان، بیمارم و علاجی برای دردم پیدا نکردم!
+ دخترم با کی حرف می‌زنی؟
- تارا !
+ تارا؟ کسی اینجا نیست؟!
+ جیران حالت خوب نیست کمی بخواب.
- من باید برم دکتر.
***
+ همه آزمایش‌هات سالم هستن دخترم، نیاز به بستری نداری!
- ولی من روانی شدم.
+ چرا اینطوری فکر می‌کنی؟
- من آدم‌هایی رو می‌بینم که کنارم نیستن. استخوانم درد می‌کنه از دلتنگی، نفس‌هام سنگین شدن از بی‌قراری، دارو بهم بده!

 

[MARYM.F]

- من کیستم؟ جوانیم رو محکوم شدم به غم بی‌پایان، جز مرور خاطرات، خوراکی ندارم!
+ به خودت بیا، زندگی کن.
- زندگی؟ گویا زندگی از من دل‌زده شده، گویا زندگی برای نبودنم تلاش می‌کنه، شاید زندگی من رو هم دوست نداره!
+ تلخ نباش! همه چی یه روز تمام میشه!
- تلخ نیستم، اما تلخی شد جزئی از من شد.

 

[MARYM.F]

- نیازمند به بوی خاطرات کهنه‌م. اما کم‌کم همه‌ چی محو میشه و انگار از اول نبودن.
هر چی سعی می‌کنم به‌ یاد بیارم اما، جز مه و غبار در ذهنم چیزی نیست.

 

[MARYM.F]

- همه جا پر از خون شده‌بود، لبخندی روی لبم طراحی شد، افسوس که نمی‌تونستم عشقی که در قلبم هست، زیر خاک دفن کنم اما شاید با دفن شدن روحم این عشق خاکستری بشه.
خداحافظ عشق زندگیم، کم‌کم نبودنت رو حس کردم!
کم‌کم به نبودنت عادت کردم اما می‌ترسم عشقی رو که در قلبم کاشته‌بودم پژمرده بشه و از بین بره، باید قبل از این اتفاق، خودم رو از بین ببرم!
کم بودم برات یا شاید نبودم!
مهم نیست، برای آخرین‌بار یه خواهشی دارم ازت، این‌که دوستش داشته باش
دلش رو نشکن که دیگه نفس‌هاش بی‌معنی میشه!
مواظب قلبی که برات می‌تپه، باش.
بی‌نهایت تا در‌ آخرین روز قیامت دوستت دارم... .

 

[MARYM.F]

- نمی‌خوام دوستت نداشته باشم، نمی‌خوام زنده بمونم و تو قلبم نباشی، برای کشته شدنم نیاز نبود شلیک کنی!
با پوشیدن پیراهن دامادیت به استخونم شلیک کردی! نمی‌دونستم بی‌رحم بودی! نمی‌دونستم قلبم نامرد باشه و عاشق قاتل قلبش باشه.
افسوس که رسم عاشقی رو بلد نبودی!

 

[MARYM.F]

- مثل این‌که دیوونه شدم، ولی کسی نفهمید زندگی بر خلاف میلم گذشت.
نمی‌دونم برای موندن چه بهونه‌ای باید داشته باشم؟
شاید با رفتنم، با بستن دفتر سرنوشتم؛ می‌تونم به پایان تلخِ که تقدیر برام نوشته رو پایان دهم. شاید... .