دانستنی خواهران برونته

[عاطفه حاتمی]

خواهران برونته

 

[عاطفه حاتمی]

خواهران برونته (به انگلیسی: Brontë family)، شارلوت برونته(1855_1816)، امیلی برونته (1848_1818) و آن برونته(1849_1820)، سه خواهر از مفاخر ادبی بریتانیا بودند که کتاب‌هایشان در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ قرن نوزدهم میلادی منتشر شد و آثارشان در فهرست ادبیات کلاسیک جهان قرار گرفت.

 

[عاطفه حاتمی]

خواهرانی خیال پرداز که زندگی‌شان به شکلی انکارناشدنی در هم تنیده بود. «شارلوت»، «امیلی» و «آن» که اکنون به عنوان نوابغ ادبی در نظر گرفته می شوند، از نظر سنی به هم نزدیک بودند و به جز فقط چند مورد، وقت گذراندن با یکدیگر را به معاشرت با هر ک.س دیگری ترجیح می دادند.

 

[عاطفه حاتمی]

هر سه خواهر از همان دوران کودکی، علاقه و بلندپروازی های ادبی داشتند و علیرغم مرگ زودهنگام به خاطر بیماری، جایگاه خود را به عنوان نویسندگانی برجسته در ادبیات جهان تثبیت کردند.

 

[عاطفه حاتمی]

این سه خواهر که فرزندان «ماریا برانوِل برونته» و کشیش «پاتریک برونته» بودند، در روستای «ثورنتون» واقع در شمال انگلستان به دنیا آمدند.
خانواده ی «برونته» پس از مدتی به روستایی دیگر به نام «هاورث» نقل مکان کرد و «خواهران برونته» در کنار برادرشان «برانوِل» بزرگ شدند. آن ها مادرشان را در دوران کودکی از دست دادند و این شاید، اولین اتفاق بزرگ در زندگی پر فراز و نشیب آن ها بود.

 

[عاطفه حاتمی]

در زمانه‌ای که برونته‌ها داستان می‌نوشتند مردم نگاهی جنسیت‌زده به نویسندگان زن داشتند و کسی تصور نمی‌کند یک زن بتواند به نویسنده‌ای موفق تبدیل شود. برونته‌ها با کتاب‌های خود راه را برای بسیاری از نویسندگان زن بعد از خود هموارتر کردند. در کتاب‌های آن‌ها اغلب از عشق‌های بی‌معنی و احساسات بی‌پایه ‌و اساس خبری نیست.

 

[عاطفه حاتمی]

دنیای آن‌ها پر است از عشق‌های پرشور، قلب‌های زخم‌خورده، انزوا و بادهای سرد پاییزی. کتاب‌های خواهران برونته در کشور ما نیز محبوب بسیاری از مردم هستند، شاید برای اینکه موضوعاتی که این خواهران درباره‌ی آن‌ها صحبت می‌کنند برای همه ملموس و قابل‌درک است.

 

[عاطفه حاتمی]

برونته‌ها در ابتدا خانواده‌ای پرجمعیت بودند و در خانه‌ای کوچک در یورکشایر زندگی می‌کردند. بچه‌ها به ترتیب سنی ماریا، الیزابت، شارلوت، برانول، امیلی و آن نام داشتند. پدر آن‌ها، پاتریک برونته، کشیش بود و هم‌زمان شعر و داستان نیز می‌نوشت و به همین دلیل، خانه‌ی برونته‌ها همیشه پر از کتاب بود و با ادبیات پیوندی محکم داشت.

 

[عاطفه حاتمی]

علاوه بر ادبیات، مرگ چیزی بود که در خانه‌ی آن‌ها رنگ پررنگی داشت و همیشه حضورش در پس‌زمینه احساس می‌شد. برونته‌ها ازهمان سنین کم فقدان و سیاهی بسیاری را تجربه کردند و به چشم دیدند. پس از اینکه به هاورث نقل‌مکان کردند، مادر آن‌ها سرطان گرفت و نتوانست مدت زیادی دوام بیاورد و زود درگذشت.

 

[عاطفه حاتمی]

دو خواهر بزرگ‌تر آن‌ها، یعنی ماریا و الیزابت نیز هر دو هنگامی که بسیار جوان و کم سن بودند مریض شدند و جان خود را از دست دادند. پس از مرگ مادرشان، خاله‌شان الیزابت که به او «خاله برانول» نیز می‌گفتند برای کمک‌کردن به پدرشان به خانه‌ی آن‌ها آمد و وظیفه‌ی مواظبت از خانه و بچه‌ها را برعهده گرفت.