آبزیان دلفین| کتاب (داستان یک رویاپرداز )

[آریادخت]

غذا یک عامل محرک مهم برای حرکت و سفر دلفین‌ها به مسافت‌های طولانی، در نظر گرفته می‌شود. آنها به منطقه‌ای مهاجرت می‌کنند که در آن دمای آب مناسب و غذا در دسترس است.

 

[آریادخت]

برخی گونه‌ها از دم خود برای ضربه زدن به طعمه‌ی خود و بیهوش کردن آن، استفاده می‌کنند و آن را تا وقتی که از شکل می‌افتد، مصرف می‌کنند

 

[آریادخت]

توسط دلفین‌ها احاطه شوند. سپس نوبت هر دلفین می‌شود تا سریع هر چقدر ماهی که در توان دارد، قورت دهد در عین این که دلفین‌های دیگر محافظ می‌ایستند.

 

[آریادخت]

مواقعی هست که دلفین‌ها نخاله‌های پلاستیکی و یا زباله‌های انسانی دیگر را با غذا اشتباه می‌گیرند. اینها برای دلفین‌ها شدیداً خطرناک هستند و آنها معمولاً بعد از خفه شدن با آنها، هلاک می‌شوند.

 

[آریادخت]

زیستگاه دلفین
دلفین‌ها در همه آب‌های آزاد جهان و اقیانوس‌ها یافت می‌شوند. بیشتر آن‌ها در آب‌های گرم زندگی می‌کنند ولی مکان زندگی بسیاری از گروه‌های نهنگ‌های قاتل آب‌های سرد و قطبی شمالگان و جنوبگان است

 

[آریادخت]

گونه‌هایی از دلفین رودخانه‌ای نیز در چند رودخانه در جهان از جمله آمازون و سند یافت می‌شوند. آن‌ها تقریباً در هر نوع زیستگاه دریایی – از کرانه‌های کم‌عمق تا مناطق لجهای ژرف در اقیانوس‌ها – بر روی زمین یافت می‌شوند.

 

[آریادخت]

و جمعیت دسته‌هایی از دلفین‌های اقیانوسی که به دور از کرانه‌ها زندگی می‌کنند گاه به صدها و یا هزاران عدد دلفین می‌رسد. با آنکه عضویت در گروه‌ها انحصاری نیست و از گروه‌های دیگر نیز می‌توانند وارد یک گروه شوند، دلفین‌ها حس همبستگی اجتماعی قوی‌ای دارند و در کنار دیگر اعضای گروه که زخمی یا بیمار شده‌اند می‌مانند و حتی آن‌ها را به سطح آب می‌رسانند تا نفس بکشند.

 

[آریادخت]

این نوع‌دوستی منحصر به نژاد خودشان نیست و به دیگر جانوران دریایی نیز کمک می‌رسانند. همچنین بعضی دلفین‌ها با حلقه زدن به دور شناگران، آن‌ها را از حمله کوسه‌ها در امان نگه داشته‌اند و یا به کوسه ها حمله برده تا از منطقهٔ شنای آدمیان دورشان سازند.

 

[آریادخت]

دلفین‌ها اجتماعی هستند و در گروه‌هایی با جمعیت‌های گوناگون زندگی می‌کنند. دلفین‌های رودخانه‌ای در گروه‌های کوچک ۲ تا ۱۰ تایی یافت می‌شوند؛ دلفین‌هایی که در کنار کرانه‌ها زندگی می‌کنند گروه‌هایی با ۵۰ عضو تشکیل می‌دهند؛

 

[آریادخت]

تصور بر این است که تشکیل گروه و رفتار اجتماعی در دلفین‌ها برآمده از نیاز آن‌ها برای کم کردن احتمال شکار توسط مهاجمان باشد. از آنجا که دلفین‌ها در هنگام نزدیک شدن مهاجم با سوت و صدا همدیگر را خبر می‌کنند،