فایل شده دلنوشته‌ی در انتظار او | اثر سانی خطر

[زمرد]

کد دلنوشته: ۰۰۸۱
دلنوشته: در انتظار او
اثر: سانی خطر
ژانر:تراژدی
ناظر: @فاطمه محمدزاده
کپیست: @نازی.م
تگ: مطلوب

خلاصه:
به من می‌گفتی در سخت‌ترین لحظه‌هایم کنارم‌ هستی... .
یادت هست؟
نگران نباش دوست من!
من فراموش نکردم؛
لحظه‌هایمان را... .

 

[ILLUSION]

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب "رمان بوک" برای انتشار آثار ارزشمندتان.

حتما پیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید:
[ قوانین تایپ دلنوشته ]

پس از بیست پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[ تاپیک جامع درخواست نقد دلنوشته ]

بعد از ایجاد تاپیک نقدر شورا برای دلنوشته‌تان، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست نقد بدهید:
[ تاپیک درخواست تگ دلنوشته ]

پس از گذاشتن بیست پست از دلنوشته، می‌توانید در تاپیک زیر برای آن درخواست جلد دهید:
[ تاپیک درخواست جلد ]

و انشاءالله پس از به پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید:
[ تاپیک اعلام پایان دلنوشته ]

دلنویسان عزیز، هرگونه سوالی دارید؛ می‌توانید در اینجا مطرح کنید:
[ سوالات و مشکلات دلنویسان ]

با آرزوی موفقیت برای شما،
♡تیم مدیریت تالار ادبیات♡

 

[زمرد]

مقدمه:
لب‌هایم به‌جز نامت نوایی ندارد!
سکوتم به‌جز دیدنت آوایی ندارد!
بوی دود می‌آید راه چاره‌ای ندارم!
کجا هستی که دل بی‌جانم جانی ندارد!
زِ جدایی جایی برای ماندن ندارد!
کوچه‌نشین شدم جایی برای خواب ندارم!

 

[زمرد]

دوست شروع لبخند است؛
لبخند شروع محبّت است؛
محبّت شروع وفاداری‌ست‌؛
و وفاداری شروع زندگی‌ست.

 

[زمرد]

با قلمم می‌نویسم بر این حقیقت تلخ،
که به‌‌جز نامت خالی روزگارم... .
می‌نویسم بر این محبّت آغشته به رنج؛
که آخر مرام معرفتی... .

 

[زمرد]

دلت دریای اطلس رو هم زیرِ پا گذاشته!
من دلم به شاد بودن تو خوشه!
به کامت پروانه‌ها که نمی‌رقصند!
من تو را برگزیده‌ام ای دوست... .
پس احترامت واجب است میان خاطره‌هایم!

 

[زمرد]

تمام وجودم را در چشمانم ریخته‌ام تا بگویم:
- زِ دنیا خسته نشدم چون تکیه‌‌گاه‌م تو بودی. زِ جوانی سیر نشدم چون دوستیِ کنارم تو بودی. اعتمادم تو بودی. مرحم اسرارم تو بودی. مرسی که هستی در همه‌حال... .

 

[زمرد]

هر چیزی برایم تازگی دارد.
چه حرف‌هایت،
چه شاکی شدن‌هایت،
تا لحظه‌ای که نفس کم آورم!
چه شیرین،
و چه حقیقی،
سنگ صبورتم... .

 

[زمرد]

- می‌دونستی بامرامی؟
نگاهی حاکی از خنده‌ی مردانه‌اش را روانه‌ام می‌کند و جواب می‌دهد:
- بامرام نیستم، رسم رفاقت اینه!
به همراه‌ش می‌خندم بلند، و می‌گویم:
- دمت‌ گرم!

 

[زمرد]

آبی‌تر از آنیم که بی‌هم نخندیم!
جان‌سوزتر از آنیم که بی‌هم نباشیم!
شادی‌تر از آنیم که بی‌غم نَمیریم!
بی‌تاب‌تر از آنیم که بی‌ترس نباشیم!