فایل شده دلنوشته انعکاس اثر بانو کاربر انجمن رمان بوک

[ماه بانو]

***
اگر صدایم به خدا ‌می‌رسید، می‌گفتم:
- منم بین بنده‌هات آفریدی؟
و همانند ابر باش... .
چه راحت در مواقع ناراحتی،
خود را خالی می‌کند!

 

[ماه بانو]

***
آدم‌ها از یک جایی به بعد، کم می‌آورند!
دست خودشان نیست،
فقط... تنهایی را به هر چیزی ترجیح می‌دهند!

 

[ماه بانو]

***
می‌گوید خدا لعنت نمی‌کند، فقط امتحان می‌دهد.
خدایا می‌خواهم ترک تحصیل کنم!
این بار را رهایم نکن!

 

[ماه بانو]

***
می‌گویند دفن کن تمام اتفاقات را در دل خاک... .
ولی قبول نمی‌کنم!
به جایش حک می‌کنم تمام خاطرات را بر روی کوهی.

 

[ماه بانو]

***
کاش می‌شد رباطی طراحی کرد، تا معنای حرف‌هایم را بفهمد!
آدم‌های اطراف هیچ‌گاه توجهی به مفهوم سخنانم نکردند!
خوبم‌هایی که خودم معنایش را حس کردم و هیچی نشده‌های بدتر از هر دردی!

 

[ماه بانو]

***
زمانی که در خاک دفنم کردند و بر سرم آمدند؛‌ امیدوارم نگویند در تمامی این سال‌ها چگونه زندگی کردی؟!
آخر جوابم یک جمله خواهد بود:
- به چیزی که من انجام دادم، زندگی مگو!

 

[ماه بانو]

***
ماه عاشق بود!
برای همین بدون شب خود را پدیدار نمی‌کرد.
شب...
بی‌احساس‌ترین بود.
شاید هم مغرور!
ولی نمی‌دانست بدون ماه دیگر شب به حساب نمی‌آید!
اگر ماهی نباشد، شب عاشقانه‌هایش از یاد می‌رود؛ زیبایی‌هایش وجود نخواهد داشت.

 

[ماه بانو]

***
اوج بدبختی اون‌جاییِ که...
ماه بدون شب بیرون نمیاد،
ولی...
بود و نبود ماه برای شب فرقی نداره.

 

[ماه بانو]

***
شب‌هایم در این روزها؛
عجیب بر من حرام شده!
خواب از چشمانم فراری؛ لبخند بر لب‌هایم حرام.
گریه بر چشمانم عضوی جدا ناپذیر،
اما...
اجازه پدیدار شدن را ندارد.
چه روزهایی را می‌گذرانم، کِی مهلت تمام می‌شود؟!

 

[ماه بانو]

***
انسان گاهی عادت می‌کند به چیزی که نباید عادت کند!
انسان گاهی چیزی را می‌شکند که نباید بشکند!
کلاً انسان کارهایی می‌کند که نباید کند.
ولی...
گاهی بعضی از کارهایش دیگر راه برگشت ندارد.