فایل شده دلنوشته دارک آکادمیا اثر YAGAMI

[اِمانو]

نام دلنوشته: دارک آکادمیا
نویسنده: YAGAMI
ژانر: عاشقانه، تراژدی
ناظر: @الیاس
تگ: برتر
کپیست: @نازی.م
مقدمه:
هیچ‌وقت نمی‌دانستم دقیقاً چه می‌خواهم
تا این‌که دیدم‌اش... .
و همه چیز به گنگ‌ترین حالت ممکن واضح شد!
انگار که او تمام خواسته‌هایم را یک جایی در وجودش پنهان کرده بود.‌.. .
شاید هم خودش تمام خواسته‌ام بود.

 

[Lord]

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب "رمان بوک" برای انتشار آثار ارزشمندتان.

حتما پیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید:
[ قوانین تایپ دلنوشته ]

پس از بیست پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[ تاپیک جامع درخواست نقد دلنوشته ]

بعد از ایجاد تاپیک نقدر شورا برای دلنوشته‌تان، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست نقد بدهید:
[ تاپیک درخواست تگ دلنوشته ]

پس از گذاشتن بیست پست از دلنوشته، می‌توانید در تاپیک زیر برای آن درخواست جلد دهید:
[ تاپیک درخواست جلد ]

و انشاءالله پس از به پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید:
[ تاپیک اعلام پایان دلنوشته ]

دلنویسان عزیز، هرگونه سوالی دارید؛ می‌توانید در اینجا مطرح کنید:
[ سوالات و مشکلات دلنویسان ]

با آرزوی موفقیت برای شما،
♡تیم مدیریت تالار ادبیات♡

 

[اِمانو]

در رؤیاهایم برایت شیرقهوه درست کردم و منتظر توام.
در واقعیت فنجان‌های خالی را درون کابینت می‌چینم... .
اما باز هم منتظر توام!
دلم برایت تنگ شده رز سیاه من... .
در رؤیا و در واقعیت.

 

[اِمانو]

من داستان‌مان را نوشتم.
داستانی که من در آن از نداشتن تو مُردم و تو در راه رسیدن به من... .
داستانی که آخرش ستاره شدیم؛
من روی زمین و تو وقتی داشتی می‌خوردی زمین...!

 

[اِمانو]

به من یک راهِ‌حل بده، یک راه‌کار واقعی. چطور می‌توانم از دست تو فرار کنم؟ از فکرت، خیالت، خوابت، حقيقتت و از تو؛
و بلند و زیبا می‌خندد '' ترکِ هرچیز و هرکس ممکن است، اما نمی‌توانی از خودت فرار کنی عزیزِ من.''

 

[اِمانو]

مرا به بی‌کران آسمان ببر و بگذار بین ابرها قلعه‌ای سفید برای خودمان بسازم.
مهم نیست که تو موهای کوتاهی داری،
من راهی پیدا می‌کنم تا از دیوار قلعه بالا بیایم و به تو برسم!
بالای افکار آدم‌ها... .
در شهر ستاره‌ها.

 

[اِمانو]

قلب من آسمان دلگیر می‌شود و احساسات تو ابرهای محو‌‌؛
پسِ این آب و هوای طوفانی یک خورشید دارد خاموش می‌شود.
خورشیدی که من از جانم به تو هدیه دادم؛
خورشیدی که هیچ وقت به تو نرسید؛
همیشه زیر پای ابرها بود و بالای دشتِ غم...!

 

[اِمانو]

من دلت را می‌شکنم و بعد تکه‌هایش را جمع می‌کنم؛ تا باز به هم بچسبانم و همان وقت انگشت‌هایم را می‌بُرم!
من درد تو هستم و تو درمان منی... .
دست‌هایی را پانسمان می‌کنی که قلبت را شکستند...!

 

[اِمانو]

من یک نفر هستم.
اما وقتی می‌گویی دلت تنگ شده اندازه‌ی دو تا قلب دردم می‌گیرد!
اندازه‌ی دو تا قلب بی تاب می‌شوم؛
اندازه‌ی دو تا قلب اشکم در می‌آید؛
و بعد ستاره‌ی دنباله داری که آن شب به او التماس کردم غمت را برای من بیاورد؛
لبش را گاز می‌گیرد و از پشت بغلم می‌کند... .

 

[اِمانو]

مرا از این‌جا ببر... .
مرا ببر یک سرزمین دیگر زیر یک آسمان دیگر در یک خاک جدا.
مرا ببر نزد اقیانوس... .
در ساحل دنبالم کن؛
کمرم را بگیر بین دست‌هایت.
مرا ببر جایی که دستت را بکشم و جفت‌مان پرت شویم میان رنگِ دریا
بگذار آب بشورد.
تن‌مان را،
افکارمان را،
خاطرات‌مان را... .