پزشکی دمل

[وِیان؛]

عود عفونت یکی دیگر از عوارض احتمالی می‌باشد که بیشتر در انواع خاصی از جوش وجود دارد. عود در بیماری هیدرآدنیت عفونی شایع می‌باشد و همچنین ممکن است در شرایطی که علت دمل یا آبسه پایدار می‌باشد مانند مسدود شدن مجاری که در آکنه کیستیک دیده می‌شود، رخ دهد.

 

[وِیان؛]

دمل در مقابل جوش
دمل نوعی بیماری پوستی است که می‌تواند شبیه به جوش باشد. دمل‌ها معمولاً در افراد مبتلا به آکنه صورت، کمر یا سی*ن*ه دیده می‌شوند. دمل‌ها ممکن است گاهی اوقات علاوه بر سلول‌های مرده پوست و ترشحات روغنی، با چرکی (مانند جوش) نیز پُر شوند. مانند جوش، دمل‌ها از منافذی شروع می‌شوند که منافذی برای پیازهای مو در پوست هستند.

 

[وِیان؛]

دمل به طور معمول قرمز شده و درد بیشتری نسبت به جوش ایجاد می‌کند. برخی از دمل‌ها و جوش‌ها ممکن است قابل تشخیص نباشند و این دو بیماری از یک روند التهابی مشابه متشکل از فولیکول‌های مو ناشی می‌شود، دمل‌ها شدت بیشتری دارند و عفونت‌های واقعی را نشان می‌دهند.

 

[وِیان؛]

تشخیص دمل
تشخیص دمل می‌تواند با مشاهده علائم و نشانه‌های معمولی انجام شود. برای تشخیص آن، آزمایش خون یا آزمایشات آزمایشگاهی تخصصی لازم نیست. اگر عفونت در آن به بافت‌های عمیق تری گسترش یافته باشد یا گسترده باشد، ممکن است نمونه‌ای از چرک گرفته شود تا نوع دقیق باکتری‌های مسئول عفونت شناسایی شود. این مهم می‌تواند به انتخاب آنتی بیوتیک‌ها برای درمان کمک کند.

 

[وِیان؛]

درمان دمل
درمان خانگی یک گزینه برای اکثر دمل‌های ساده است. در حالت ایده آل، درمان باید به محض مشاهده دمل آغاز شود زیرا درمان زودرس ممکن است از عوارض بعدی جلوگیری کند. درمان اصلی در خانه برای بیشتر دمل‌ها، استفاده از گرما، معمولاً با خیساندن آب گرم یا کمپرس گرم می‌باشد.

 

[وِیان؛]

ممکن است لازم باشد هر بار 20 دقیقه سه بار در روز از آن استفاده کنید. استفاده از گرما باعث افزایش گردش خون در ناحیه می‌شود و به بدن اجازه می‌دهد تا با آوردن آنتی بادی‌ها و گلبول‌های سفید خون به محل عفونت، بهتر با آن مقابله کند. اگر در اثر تراشیدن مو دمل ایجاد شد، توصیه می‌شود تا زمان بهبودی آن از اصلاح در آن قسمت خودداری کنید تا از انتشار باکتری جلوگیری شود.

 

[وِیان؛]

تا زمانی که دمل کوچک و محکم باشد، باز کردن محل و تخلیه جوش مفید نیست، حتی اگر ناحیه دردناک باشد. با این حال، به محض نرم شدن جوش یا تشکیل سر (یعنی تجمع چرک کوچک یا ناحیه چرک مانندی که در دمل مشخص شده است)، می‌توان آن را آماده تخلیه (لانس) کرد. پس از تخلیه، تسکین درد می‌تواند چشمگیر باشد.

 

[وِیان؛]

بیشتر دملا‌های کوچکی مانند آن‌هایی که در اطراف مو ایجاد می‌شوند، خود به خود و با گرم کردن تخلیه خواهند شد. در بعضی مواقع و به خصوص با دمل‌های بزرگ‌تر، به درمان پزشکی نیاز است. در این شرایط، این باید توسط یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی تخلیه شود.
ــ ـ ــ ـ
غالباً این دمل‌های بزرگ تر دارای چندین کیسه چرکی هستند که باید باز و تخلیه گردند. آنتی بیوتیک‌های بدون نسخه پزشک، اغلب برای از بین بردن هرگونه عفونت باکتریایی استفاده می‌شوند، خصوصاً اگر عفونت پوست اطراف وجود داشته باشد. با این حال، آنتی بیوتیک در هر شرایطی مورد نیاز نیست.

 

[وِیان؛]

در حقیقت، آنتی بیوتیک‌ها به خوبی در نفوذ دیواره خارجی آبسه مشکل دارند و اغلب بدون تخلیه اضافی جراحی، آبسه را درمان نمی‌کنند. هنگامی که از آنتی بیوتیک استفاده می‌شود، انتخاب بستگی به نوع عفونت موجود و همچنین نتایج آزمایشات برای شناسایی باکتری‌های دقیق منطقه دارد. نمونه‌هایی از داروهایی که در درمان دمل استفاده شده اند، شامل داروهای موضعی کلیندامایسین (کلئوسین و سایرین)، موپیروسین (باکتروبان) و سفالکسین (کفلکس) هستند.

 

[وِیان؛]