پزشکی دمل

[وِیان؛]

چه زمانی باید برای درمان دمل خود به دنبال مراقبت پزشکی باشیم؟
در حالی که دمل‌ها معمولاً به خودی خود برطرف می‌شوند و پیش آگهی بسیار خوبی دارند، اما شرایط ویژه ای وجود دارد که در هنگام دمل باید مراقبت‌های پزشکی را دنبال کرد. به ندرت ممکن است این عارضه گسترش یابد یا ادامه پیدا کند و منجر به عفونت‌های گسترده تری شود.

 

[وِیان؛]

هر نوع دمل یا آبسه‌ای در بیماران دیابتی یا بیماران مبتلا به بیماری زمینه‌ای که می‌توانند با ضعف سیستم ایمنی بدن (مانند سرطان، آرتریت روماتوئید و سایر) همراه باشند، باید توسط متخصص بهداشت ارزیابی شوند. علاوه بر این، بسیاری از داروها، به ویژه پردنیزون که سیستم ایمنی بدن را سرکوب می‌کنند (سیستم طبیعی مبارزه با عفونت بدن)، می‌تواند یک جوش ساده را پیچیده کند.

 

[وِیان؛]

کسانی که از چنین داروهایی استفاده می‌کنند، در صورت بروز جوش باید با متخصص بهداشت خود مشورت نمایند. (اگر کسی در مورد تأثیر داروهای خود در سیستم ایمنی مطمئن نیست، یک داروساز ممکن است توضیح دهد که کدام داروها ممکن است نگران کننده باشند).

 

[وِیان؛]

هر دملی همراه با تب باید مورد توجه پزشکی قرار گیرد. افزایش قرمزی پوست اطراف و یا ایجاد رگه‌های قرمز روی پوست (نشانه‌هایی از گسترش عفونت)، عدم ایجاد سر در دمل و ایجاد دمل‌های متعدد از دیگر علائمی هستند که حکم مراجعه به یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی را دارند. دمل‌هایی که در صورت، ستون فقرات، کشاله ران یا در راست روده قرار دارند نیز ممکن است نیاز به مراقبت پزشکی داشته باشند.
.

 

[وِیان؛]

کیست پیلونیدال، جوشی که در بین باسن ایجاد می‌شود، یک موردی خاص است. این موارد تقریباً همیشه به درمان پزشکی از جمله درناژ و بسته بندی نیاز دارند (قرار دادن گاز در آبسه باز شده برای اطمینان از تخلیه آن). سرانجام، هر جوش دردناکی که به سرعت بهبود نمی‌یابد، باید توسط یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی مشاهده شود.

 

[وِیان؛]

چه نوع متخصصانی دمل را درمان می‌کنند؟
بسیاری از دمل‌ها بدون درمان خاصی برطرف می‌شوند، اما متخصص پوست پزشکی است که معمولاً برای مدیریت دمل با بیمار مشورت می‌کند. سایر متخصصان مراقبت‌های بهداشتی که ممکن است جوش را درمان کنند، شامل یک پزشک مراقبت‌های اولیه هستند که ممکن است یک پزشک خانواده، متخصص اطفال یا پزشکان داخلی باشند.

 

[وِیان؛]

.

درصورت وجود دمل شدید یا انتشار عفونت، ممکن است با یک متخصص بیماری‌های عفونی یا جراح مشورت شود. پزشکان فوریت‌های پزشکی ممکن است موارد خاصی از عفونت شدید ناشی از دمل یا آبسه را درمان کنند.

 

[وِیان؛]

پیشگیری از دمل
اقداماتي وجود دارند كه افراد مي توانند براي جلوگيري از تشكيل دمل از آن‌ها استفاده كنند، اگرچه دمل كاملاً قابل پيشگيري نيست. بهداشت مناسب و استفاده منظم از صابون‌های ضد باکتری می‌توانند از جمع شدن باکتری‌ها بر روی پوست جلوگیری کنند.

 

[وِیان؛]

. ـ ــ

این می‌تواند احتمال آلودگی فولیکول‌های مو را کاهش داده و از تشکیل دمل نیز جلوگیری کند. در برخی شرایط، یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی ممکن است پاک کننده‌های خاصی را برای کاهش بیشتر باکتری‌های پوست توصیه کند.

 

[وِیان؛]

هنگامی که پیازهای پشت بازوها یا اطراف ران‌ها به طور مداوم ملتهب می‌شوند، می‌توان به طور منظم از برس ساینده (برس لوفا) در دوش برای کمک به شکستن شاخه‌های روغن و تجمع اطراف فولیکول‌های مو استفاده کرد.
با اجتناب از فشار مستقیم مداوم یا تحریک ناحیه باسن در هنگام ملتهب شدن فولیکول موی محلی، می‌توان از کیست‌های پیلونیدال جلوگیری کرد. در آن مرحله، تمیز کردن و خشک کردن منظم با صابون و آب گرم نیز می‌تواند مفید باشد.