مجموعه اشعار راحم تبریزی

[mobina01]

گاه می خندم به حالم ، گاه می گِریَم به خود ،


این چنین با آن خیالت ، می کنم ،

 

[mobina01]

ز ، غمِ یار چنانم ،
که دگر نام ندانم !
چه بدانم ، که چه نامم ؟
همه آنم ، همه آنم . .

 

[mobina01]

.
الا ای حضرت معشوق منوّر کن جهانم را ،
کدامین چشم میفهمد به جز چشمت زبانم را ،

به بوی گلبن وصلت به سَر مستانه می آیم ،
که درد اشتیاق تو بُریده تابِ جانم را ،

 

[mobina01]

جان متاعیست محقر نشود،نقد به یار


مانده ام بر قدمش ،بیشتر از جان چه دهم ؟

 

[mobina01]

حال ما بی رخ ان دوست خرابست و خراب
در کفم شب همه شب ، جام شرابست و شراب

صد قیامت به دل و ، لیک دلم در پِی تو
مثل یک تشنه ، به دنبال سرابست و سراب

 

[mobina01]

بسکه در هجرانِ توو ،
روزم سیاه است شب سیاه


مانده ام مات وُ پریشان ،
شب کدام است روز کی ؟

 

[mobina01]

.
نامت همه جا ورد زبانست مرا ...
عشقت به نهان در دل و جانست مرا ..

بیرون نرود لشکر اندوه و غمت ،
چشمان تو چون جام جهانست مرا ،

 

[mobina01]

.
جانان مرا زلف پریشان خوشتر
صد غمزه او ، ناز فراوان خوشتر ،

دانی که چرا دیده ی گریان دارم ؟
چون طره ی او حال پریشان خوشتر ،

 

[mobina01]

هرشب آهسته ڪمی عشق مرا بخشش ڪن


تا چو مهتاب ڪنی ڪلبه ی تاریڪ مرا

 

[mobina01]

بنای عشق پا برجاست
چه با هجران، چه بی هجران

که هجران هم به جان تو
ز عشق تو نمی‌ کاهد...!!!

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌