روانشناسی کودک روانشناسی کودک

[آیناز]

مشکلات رفتاری رایج در کودکان چیست ؟

 

[آیناز]

بیشتر کودکان در دوره ای از زندگی شان برای رهایی از تنش ها و کاهش اضطراب و احساس ناتوانی ، از عادت های عصبی کمک می گیرند . روانشناس کودکان با کاهش میزان اضطراب و فشار روانی ، یا با آموختن روش های بهتر برای مقابله با این احساسات ، وابستگی کودکان به این رفتار ها را کمتر می کند . گاه این رفتار ها ممکن است به صورت عادت های پایدار دربیایند که حتی وقتی کودک خسته یا مضطرب نباشد نیز به وقوع می پیوندد. مکیدن انگشت یکی از ابتدایی ترین اعمالی است که کودک انجام می دهد اگر قصد دارید عادت مکیدن انگشت در کودک خود را تغییر دهید یادگیری راه حل های اختصاصی الزامی می باشد . از لحاظ درمانی معمولا در 2 تا 3 سال اول لازم نیست درمان خاصی صورت بگیرد و بهتر است که اضطراب و وسواس والدین نیز بررسی شود ولی توجه کودک را بعد از 3 سالگی ، باید از ناحیه دهان منحرف کرد .

 

[آیناز]

ناخن جویدن :

از میان عادت های عصبی ناخن جویدن معمول ترین می باشد و در صورت عدم درمان ، احتمال ادامه آن از کودکی به دوران نوجوانی و بزرگسالی وجود دارد . برای ترک این عادت یادگیری مهارت هایی از قبیل کسب آرامش تدریجی ، آموختن آگاهی به کودک و ایجاد وقفه مفید خواهد بود . در کودکانی که توسط وکسلر تحقیق شده است 3 علت را بیان کرده که عبارت اند از : 1) عصبانیت بیش از حد 2) دلواپسی و تضاد های فکری و مخصوصا قرار گر فتن کودک در موقعیت های حساس و ترس آور 3) عادت .

از عادت های عصبی دیگر در کودکان می توان به کشیدن موها ، فشردن دندان ها و... اشاره کرد .

 

[آیناز]

لجبازی کودکان :

بر اساس نظر مشاور کودک ، یکی از شایع ترین مشکلات والدین در طول دوران رشد کودکان لجبازی می باشد . از آن جایی که کودک در بدو تولد خود به دلیل عدم رشد جسمی ، ذهنی ، زبانی به عنوان موجودی می باشد که به طور کامل به والدین خود وابسته می باشد اما با رشد تدریجی کودک بر میزان توانایی هایش افزوده می شود و با افزایش توانمندی ها

 

[آیناز]

موجب ایجاد تدریجی حس استقلال طلبی در کودک می شود و هر قدر کودک در اثر رشد ، توانمند تر می شود بر میزان استقلال و خود مختاری او افزوده می شود و طبیعی خواهد بود که این افزایش توانمندی ها موجب افزایش تمایل کودک برای انجام مستقلانه بسیاری از امورات زندگی اش مانند غذا خوردن ، لباس پوشیدن و دیگر کار ها می شود . گاهی اوقات خواسته ها و انتظارات کودک در مقابل خواسته ها و انتظارات والدین قرار گرفته و دست درازی را به وجود می آورد و این استقلال طلبی کودکان باعث می شود که کودکان به نیمی از خواسته ها و دستورات مادر و پدر خود عمل نکنند . و با حرف نشنوی و بی توجهی سعی کنند والدین را در برابر خواسته های خود تسلیم نمایند . و این روند در کودکان طبیعی می باشد

 

[آیناز]

و جای نگرانی ندارد . وظیفه ی والدین این است که ضمن کمک به رشد استقلال طلبی کودک ، رفتار های خود مختارانه او را مدیریت کنند . با ایجاد تعادل بین استقلال طلبی کودک و اقتدار خود می توانند خود مختاری کودک خود را افزایش دهند . اما در برخی کودکان میزان این نافرمانی و استقلال طلبی زیاد است و به اصطلاح دکتر روانشناس ، دچار اختلال نافرمانی تقابلی یا همان لجبازی می باشد . کودک لجباز با فریاد و جیغ زدن ، پا به زمین کوبیدن ، گریه کردن ، قشقرق سعی می کنند به خواسته های خود برسند.

 

[آیناز]

چه زمانی می توان گفت که کودک لجباز است ؟

طبق نظر بهترین مشاور کودک ، اگر فرزندان چهار مورد از رفتار های زیر را به مدت 6 ماه متوالی نشان دهد ، لجباز محسوب می شود و در امور تحصیلی ، ارتباط با دیگران ، و به ویژه ارتباط او با والدین ، معلم و همسالان خلل ایجاد می کند . مواردی از قبیل : پرخاشگری ، جرو بحث کردن ، مخالفت کردن ، ناراحت کردن عمدی دیگران ، سرزنش دیگران ، زود رنج بودن ، انتقام جویی و کینه توزی می باشد . علائم بالا زمانی که با گریه کردن ، قشقرق کردن ، بهانه تراشی ، تمسخر والدین ، خراب کاری ظاهر می شود که علامت بارز آن بر محور حرف نشنوی و نافرمانی شدید باشد.

 

[آیناز]

با یادگیری مهارت ها و اصول تربیتی از قبیل مهارت های توجه کردن ، مهارت های نادیده گرفتن ، گوش دادن ، تشویق و تنبیه و دستور دادن نزد متخصص روانشناس کودک در مراکز روانشناسی کودکان می توان به با لجبازی کودکان مقابله کرد . و استفاده از شیوه های جدید درمانی در مرکز روانشناسی کودک می تواند این نافرمانی را کاهش دهد .

 

[آیناز]

دروغگویی کودکان :

از مشکلات رفتاری کودکان می توان به دروغگویی اشاره کرد ، وقتی کودکان دروغ کوچکی می گویند ، والدین عصبانی و آشفته می شوند . فهم تفاوت میان واقعیت و دروغ مشکل است و شکل گیری این فهم در کودک ، به زمان نیاز دارد . ژان پیاژه روانشناس مشهور بیان می کند که کودکان تا حدود 4 سالگی بر اساس خشنودی والدینشان برخورد می کنند . بدین معنا که : (( هر چیز مامان و بابارو خوشحال کنه خوبه و هر چیز باعث بشه عصبانی و ناراحت بشن بده ))

 

[آیناز]

زمانی که کودک به تشخیص میان واقعیت و رویا می پردازد ، همچنین یاد می گیرد که دروغ ، دروغ است حتی اگر مصلحتی باشد .در حدود 7 سالگی ، کودک نسبت به دروغ گفتن احساس بدی پیدا می کند . حتی اگر کسی متوجه دروغ او نشده باشد . کودک در این سنین ، مفهوم کار بد ، مجازات و جنایت را درک می کند . کودک در حدود یازده یا دوازده سالگی به ارزیابی واقعیت ها می پردازد که نشانگر بلوغ و تجربه کودک است . کودک این موضوع را درک می کند که جامعه بر مبنای اعتماد بنا شده است و اگر نتواند اعتماد مردم را جلب کند ، شکست خواهد خورد . در نتیجه دروغگویی و راستگویی در سنین مختلف ، تعابیر مختلفی دارد