همگانی زامبی ها

[•Kiana•]

منتقدان متذکر می‌شوند که زامبی‌ها- چه از طریق خرافه به وجود آمده باشند یا از طریق تشعشعات، یا جهش ویروسی – برای روح و روان آدم‌ها ترسناک هستند و ‌پیش‌فرض‌های عمیق بسیاری درباره‌ی زندگی و مرگ به‌دست می‌دهند.

 

[•Kiana•]

آلمانی‌ها نوعی زامبی به نام ناتزیر دارند، که این اسم به دو صورت ترجمه می‌شود: “هدر دهنده‌ی شب” یا “خورنده/جونده‌ی شب” ناتزیر ویژگی‌های خون‌آشام و زامبی را با هم دارد. وقتی ناتزیر برای بار اول زنده می‌شود، بخش‌هایی از بدن خود را گاز می‌گیرد و می‌جود و بعد برای تغذیه سراغ قربانیان دیگری می‌رود.

 

[•Kiana•]

درباره‌ی نحوه‌ی عمل ویروس زامبی سه مکتب فکری کلی وجود دارد. اولی، سرایت خاموش است، که در آن ویروس در سرتاسر جهان پخش می‌شود و تا زمانی که تازه درگذشتگان شروع به زنده شدن نکنند کسی به وجود آن پی نخواهد برد. در این مورد، همه، گاز گرفته شده یا نشده، به زامبی تبدیل خواهند شد. بعدی سرایت صرفا فعال است، که یعنی فقط کسانی که توسط یک زامبی گاز گرفته می‌شوند دچار این ویرس شده و در نتیجه خواهند مرد و بعد از مرگشان دوباره زنده خواهند شد. نهایتا، سرایت خاموش و فعال است، که بدترین نوع در میان این سه مورد است: تمام اشخاصی که می‌میرند دوباره زنده می‌شوند، اما آن‌هایی که گاز گرفته می‌شوند بسیار سریعتر خواهند مرد.

 

[•Kiana•]

منتقدان متذکر می‌شوند که زامبی‌ها نشانه‌ی اعلای وحدت و نشانگر کشمکش درونی هستند که بسیاری از آدم‌ها در رابطه با تضاد بین فردیت و وحدت با آن روبه‌رو هستند

 

[•Kiana•]

اصطلاح “زامبی فلسفی” بیانگر مفهومی فلسفی از ارگانیسم انسان زنده است که هیچ تجربه‌ی آگاهانه‌ای ندارد.

 

[•Kiana•]

طرفداران زامبی‌ها بر سر این که آیا آفریده‌ی دکتر فراکن‌اشتاین را می‌توان “زامبی” به حساب آورد یا نه به شدت با هم بحث دارند. یک طرف این بحث مدعی است که یک زامبی باید در قالب یک جسد زنده شده تعریف شود، صرفنظر از آنکه این زنده شدن چگونه اتفاق می‌افتد. طرف دیگر می‌گوید که این جسد باید از طریق ویروس یا تشعشعات زنده شود و از گوشت انسان‌ها تغذیه کند.

 

[•Kiana•]

فرانکن‌اشتاین اثر ماری شلی نخستین رمانی بود که از منظر غیرخرافی به ایده‌ی زنده‌شدن انسان‌ها پس از مرگ می‌پرداخت. چه هیولای فرانکن‌اشتاین زامبی باشد چه نباشد، شلی نخستین کسی بود که زنده‌شدن یک جسد را به واسطه‌ی علم به تصویر کشید.

 

[•Kiana•]

یک تیم کانادایی متشکل از آمارشناسان سناریویی برای شیوع ویروس زامبی نوشتند و دریافتند که تنها امید برای هر تمدن انسانی که با چنین شیوعی روبه‌رو می‌شود هجوم به زامبی‌ها و نابود کردن آنها خواهد بود. حالت دفاعی به خود گرفتن جواب نخواهد داد. به عنوان مثال، در یک شهر عادی با ۵۰۰۰۰۰ نفر جمعیت، یک پاسخ تهاجمی نظامی ظرف ۳ تا ۸ روز لازم خواهد بود. بعد از ۸ روز، تقریبا قطعی خواهد بود که دیگر آن تمدن به حیات خود باز نخواهد گشت.

 

[•Kiana•]

زامبی‌ها نشان دهنده‌ی تمام چیزهایی هستند که درباره‌ی اوضاع و شرایط انسان‌ها مبهم است. ترس از زامبی‌ها اغلب از ترس‌های واقعی انسان نسبت به نیروهای ناشناخته‌ و پرآشوب جهان ناشی می‌شود.