آموزشی زیر سایه‌ی رولینگ – نگاهی به سه رمان جنایی از یک ناولیست فانتزی

[اولدوز]

زیر سایه‌ی رولینگ – نگاهی به سه رمان جنایی از یک ناولیست فانتزی

 

[اولدوز]

جی کی رولینگ سه رمان جنایی منتشر کرده است که همگی یک ایده‌ی مشترک دارند: آدم‌های تنها، بی‌نصیب از قدرت و ثروت اما سرشار از شور مبارزه؛ آدم‌هایی که قصد ندارند از زندگی شکست بخورند. آن‌ها در واقع سایه‌های نویسنده‌شان هستند. این یادداشت نگاهی اجمالی به سه اثر جنایی رولینگ دارد که زیر سایه‌ی هری‌پاتر، کمتر اقبالی پیدا کرده‌اند.

 

[اولدوز]

موزه‌ی مصائب

کورمورن استرایک حدوداً سی ساله، بازرس ویژه‌ی ارتش بریتانیاست که حالا بازنشسته شده. وظیفه‌ی او شناسایی سربازان خطاکار جنگی و سپردن آن‌ها به دادگاه‌های نظامی انگلستان بوده است. حاصل آخرین ماموریتش در افغانستان معلولیت و از دست دادن یک پاست. اسم عجیب کورمورن درشت‌هیکل و نخراشیده را که اغلب مایه‌ی سرگرمی دور و بری‌هایش می‌شود از روی یکی از غول‌های افسانه‌ای محل زندگی‌اش، کورنوال، انتخاب کرده‌اند. اگرچه پدرش راک‌استاری است که در سطح جهان شناخته شده اما این شهرت هیچ فایده‌ای به حالش نداشته.

 

[اولدوز]

مادر کورمورن هم یک طرفدار دو‌آتشه‌ بوده و تولد کورمورن نتیجه‌ی یک ارتباط ناخواسته است. مادر که به شدت اعتیاد دارد پس از مدت‌ها آوارگی و زندگی نکبت‌بار در خانه‌های متروکه، در حالی‌که هنوز دست از دیوانه‌بازی‌هایش برنداشته و با خواننده مطرح دیگری ارتباط برقرار می‌کند(و نتیجتاً خواهری ناتنی برای کورمورن می‌آورد)، در اثر مصرف بیش از اندازه‌ی هرویین می‌میرد. هرچند کورمورن باور ندارد این مرگ طبیعی بوده است و در رمان سومش دوباره به آن برمی‌گردد. در هر حال کورمورن بعد از مرگ مادرش هرگز به سراغ پدرش نمی‌رود و پدر هم او را به رسمیت نمی‌شناسد. کورمورن به خانه‌ی دایی‌اش می‌رود در حالی که خواهر ناتنی‌اش تحت حمایت پدر پولدار و مشهورش قرار می‌گیرد.

 

[اولدوز]

کورمورن در جوانی با دختری بسیار زیبا و ثروتمند به نام شارلوت آشنا می‌شود. شارلوت شیفته‌ی کورمورن اما در عین‌حال بسیار فریبکار و خائن است. سرانجام کورومون در یک چالش دیوانه‌وار پس از ده سال از شارلوت جدا می‌شود.

 

[اولدوز]

حالا او مردی است یک‌پا، بی‌پول و تنها که در اتاقک کوچکی بالای دفتر حقیرانه‌ی محل کارش زندگی می‌کند؛ تصمیم گرفته کارآگاه خصوصی شود ولی هیچ پرونده به‌درد بخوری به پستش نمی‌خورد.

این تصویرکاراگاهی است که جی‌کی رولینگ، برای خلق داستان‌های جنایی‌اش ترسیم کرده. مجموعه‌ای از مصیبت‌های ریز و درشت که هر آدم زنده‌ای را از پا درمی‌آورد. یک موزه‌ی مصائب واقعی

 

[اولدوز]

جی کی رولینگ در لباس مردانه

ظاهراً رولینگ در حال نگارش چهارمین جلد از مجموعه رمان‌های کارآگاه استرایک با نام «سفید مرگ‌آور» است. او اولین رمانش را نه با نام واقعی‌اش که به اسم مستعار «رابرت گالبرایت» نوشته است. رولینگ علت اصلی این‌کار را دوری جستن از شهرت «رولینگِ فانتزی‌نویس» عنوان کرده و گفته است: می‌خواستم به خودم ثابت کنم می‌توانم این کتاب را به خاطر خودش [و نه به خاطر اسم رولینگ] منتشر کنم.

 

[اولدوز]

با شناختی که خوانندگان رمان‌های رولینگ از سبک کارش دارند و آن شوخ‌طبعی کنایه‌آمیزی که از او می‌شناسند می‌توانند این‌طور برداشت کنند که کورمورن استرایک مصیبت‌زده که شهرت و ثروت پدری را پس زده و تنها به توانایی‌های ذاتی‌اش اتکا کرده استعاره‌ای از خالقش رابرت گالبرایت ناشناس است که تصمیم ندارد شهرتش را بر شانه‌های جی. کی. رولینگ معروف بسازد

 

[اولدوز]

در هرحال بعد از انتشار اولین رمان از این مجموعه‌ی جنایی، خیلی زود معلوم شد که گالبرایت همان رولینگ است و رمان‌های جنایی گالبرایت از شهرت خالق هری پاتر بی‌بهره نماندند؛ اگرچه فروش کارهای جنایی خانم رولینگ هرگز به پای فروش رمان‌های فانتزی‌اش نرسیده ولی او عنوان کرده: «رمان‌های جنایی‌اش بیشتر از رمان‌های هری‌پاتر خواهند بود و قصد ندارد حالا حالا میدان را ترک کند.» همان کاری که کورمورن استرایک در پرونده‌های پر چالش خود انجام می‌دهد و با وجود مکافات‌های زیادی که پیش رو دارد پرونده‌ها را حل می‌کند تا ثابت کند هیچ‌چیز جلودار موفقیتش نیست.

 

[اولدوز]

جا پای بزرگان

جی‌. کی‌. رولینگ، در مصاحبه‌ای اعلام کرده بود عاشق جنایی‌نویسان عصر طلایی است؛ کسانی مثل آگاتا کریستی که در اواسط قرن بیستم رمان جنایی می‌نوشتند. اما کاراگاه استرایک در مقایسه با هرکول پوآرو حداقل در وضعیت زندگی، چیزی مثل دکتر جکیل و آقای هاید است. این مهم‌ترین نقطه‌ی افتراق رولینگ یا شاید بهتر باشد بگوییم گالبرایت با کریستی است اگرچه اشتراکات زیادی هم در سبک رولینگ و نویسندگان عصر طلایی دیده می‌شود