دلنوشته {ساج وحشی} اثر •baran.kh کاربر انجمن رمان بوک•

[BARAN_KH_Z]

عنوان: ساج وحشی

نویسنده: باران خبیری‌زاده

ژانر:تراژدی

عضو دفتر نظارت ادبی یکم
مقدمه:

شنیده‌ای که می‌گویند: برخی از خاطرات می‌چسباند‌ت به دیوار و اسلحه‌ای را بر روی شقیقه‌هایت می‌گذارد و به اندازه تمامی قطرات اشک‌هایی که در حال ریختن هستی، تیری توی مغز عصیان‌ات خالی می‌کند. به همین اندازه بی‌رحم و وحشی... .
و آن اشک‌ها، از تیر‌هایی که در مغزت خالی شده‌اند، دردناک‌تر است. همانند ساج وحشی که وقتی زهم در تمامی سلول به سلول تن خشکیده‌اش پخش می‌شود، خون گریه می‌کند.


ساج وحشی: درخت خونین؛ درختی که خون گریه میکند Pterocarpus angolensis که معمولاً به عنوان درخت ساج وحشی یا چوب خون و حتی درخت خونی شناخته می شود.

 

[DLNZ]

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب "رمان بوک" برای انتشار آثار ارزشمندتان.
حتما پیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید:
[قوانین تایپ دلنوشته کاربران]

پس از بیست پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[تاپیک جامع درخواست نقد دلنوشته]

بعد از ایجاد تاپیک نقدر شورا برای دلنوشته‌تان، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست تگ بدهید:
[درخواست تگ دلنوشته | انجمن رمان‌بوک]

پس از گذاشتن بیست پست از دلنوشته، می‌توانید در تاپیک زیر برای آن درخواست جلد دهید:
[تاپیک جامع درخواست جلد دلنوشته و اشعار]

و انشاءالله پس از به پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید:
[اعلام پایان - دلنوشته کاربران]

دلنویسان عزیز، هرگونه سوالی دارید؛ می‌توانید در اینجا مطرح کنید:
[سوالات و مشکلات دلنویسان]

با آرزوی موفقیت برای شما،
[تیم مدیریت تالار ادبیات]​

 

[BARAN_KH_Z]

چه زود گذشت!
آن روز‌هایی که با دیدن چشمانت، زمان برایم متوقف شده‌بود و من محو در چشمانت شده‌بودم، اما نمی‌دانم، چگونه؟ کی؟ و کجا؟ عاشق آن دو چشمانی شدم، که بر پشت آن‌ها ظلمت نهفته بود‌. ظلمتی به رنگ اغبری زهم آور.

 

[BARAN_KH_Z]

آن روزها مثال‌ات آتش‌‌بازی بود و بس!
از عشق و عاشقی تهی زمزمه می‌کردی و می‌گفتی: «دوست داشتن معنایی جز آتش‌بازی ندارد، هم خطرناک، هم لذت‌بخش‌ است.»
گویا که راست بود!

 

[BARAN_KH_Z]

ای خلقتی که قلب مرا بی‌خانمان کرده‌ای، معشوقه‌ات را بر امان خدا رها کرده‌ای؟
مرا در این خیابان تن‌سوز گذاشته‌ای و من همچون برگی افتاده در پاییز که دیگر سودای پرواز در سر ندارد، خاموشَم.

 

[BARAN_KH_Z]

داستان این تبسم از کجا آغاز شد؟
شبی که ماه، بی‌هیچ بهانه‌ای می‌درخشید، گویی برای تماشای جنونم آمده بود... .
یا آن غروبی که فریادم، از دیوارهای خاموش اتاق، ضجه‌ی زندگی را بیرون می‌کشید؟

 

[BARAN_KH_Z]

حرف از آرامش شد، همان آرامشی که با بو*سه‌هایت بر روی پیشانی‌ام می‌نگاشتی و آرامشی وصف نشدنی به حالم تزریق می‌کردی.
***
ای معشوقه من؛ تو همان حرمی بودی که به اندازه کل ثانیه‌های عمرم، زیارتت می‌کردم.

 

[BARAN_KH_Z]

یادت هست که چگونه نگاهت می‌کردم؟
یادت هست که چگونه با دیدنت لبخند بر روی لب‌های ترک‌خورده‌ام نقش می‌بست؟

اما همه داستان چشم بهم‌زدن زیر آواری از خاک دفن شد... .

 

[BARAN_KH_Z]

با سخنانت تکه‌ای از قلبم را در قبرستان مسکوتی دفن کردم.
رویاهایم را در جعبه‌ای بسته، در انباری خاک خورده خانهٔ بی‌روح مادربزرگم جا گذاشتم.
و داستان ساج وحشی دقیقاً از همین‌جا آغاز شد!
زمانی که کابوس، همنشین اتاقم شد.

 

[BARAN_KH_Z]

ای انسان گاوریش، حالم را دیده‌ای؟!
قصهٔ حال من همانند ساج وحشی‌ست که حالش را به گریستن‌های خونین سوق می‌دهد‌.
قصهٔ حال من به بلندای آن درخت چنار، در گوشه‌ای از حیاط مادربزرگ‌ست.