فایل شده سحرگاه مرگ

[زرطلا]

غضب در سرتاسر وجودش شیوع پیدا می‌کند.
- تو من رو بازی دادی عوضی! چ... چطور تونستی؟
لبخندی خنثی زد.
- به راحتی.
چشمانش گرد شد.
- همین؟
سرش رو کج کرد.
- درمورد سحرگاه مرگ چند بار بهت گفتم؟
با اخم‌های درهم دریده شده گفت:
- از دوران نوزادیت!
لبخندش پررنگ‌تر شد.
- سحرگاه مرگت توی سحره!
با حیرت گفت:
- تو چیکار به دوستم داری لعنتی؟!
کلافه گفت:
- این سحر قراره بمیری! هشدار از این بهتر؟
- مگه بچه‌بازیه؟
پوزخندی زد گفت:
- به وقتش بچه‌بازی هم میشه!

 

[زرطلا]

با لبخندی اسرارآمیز گفت:
- درمورد سحرگاه مرگ چیزی می‌دونی؟
- آره یه آدم کینه‌ای که به دنبال انتقام! این جمله خیلی معروف شده... ازش خوشم میاد!
به چشمانش خیره شد.
- سحرگاه مرگ.
- چرا داری به من میگی؟!
نگاهش را به آفتاب درحال طلوع دوخت و گفت:
- من از خودم متنفرم!
به لبه‌های بام نزدیک شد.
- چه غلطی می‌کنی؟!
با لبخندی تلخ گفت:
- دیگه موقع رفتنه عزیزم.
و خودش را از ارتفاع رعب‌انگیز پرتاب کرد.

 

[زرطلا]

از بام آویزان بود، جلویش ارتفاع عجیب و ترسناک زانو می‌زند.
- به کمک نیاز داری؟
با عجز نالید:
- خواهش می‌کنم! قول... قول شرف میدم... .
میان حرفش پرید و مرموز گفت:
- این چندین سحرگاه بهت فرصت دادم!
- نمی‌... نمی‌دونستم!
با لبخندی ملیح گفت:
- حالا که می‌دونی.
- پرتم نکن!
دستانش را روی دستانی که همانند طنابی از صخره آویزان بود فشار داد.
- دیگه بسه.
- نه‌نه.
دستانش را می‌گیرد و بالا می‌کشدش.
- جبران اون روزی که کم‌کم کردی... دیگه سراغم نیا؛ مگه این‌که مرگ بخوای.

 

[زرطلا]

- این دیگه خود مرگه.
اسلحه را از روی شقیقه‌هایش به قلبش منتقل کرد.
- جدی می‌فرمایین؟ من خودم نمی‌دونستم.
- یعنی ته همه‌ی سحرگاه‌های مرگ اینه؟!
شانه‌ای بالا انداخت و گفت:
- والا من نمی‌دونم چند بار برات تکرار کرد؟
با نگرانی گفت:
- میشه التماسش کنی بگی بهش منو ببخشه...!
- نه... ببین منم جونم این وسط درمیون الان از سحر بگذره منم این‌جا دار می‌زنه!
کلافه گفت:
- خوب منم دار بزن. اصلاً خودش کجاست؟!
- نمی‌دونم.
صدای در آمد که ترسان شلیک کرد. جسم نحیفش بر زمین افتاد.
- چه غلطی کردی؟
- ی...یعنی چی؟
با ناله گفت:
- من خر یه چی گفتم تو چرا...
- می‌دونی سحر‌گاه مرگ چیه؟!
با عصبانیت گفت:
- اینم کشتی بیا ازرائیل منم شو!
- چشم. ولی مجبورم تو شاهد بودی!
- ها؟!
به سرش شلیک می‌کند.
- سحرگاه مرگ خوبی بود.

 

[زرطلا]

.پایان.