فلسفی سخنان قیصر امین پور

[ادوارد کلاه به سر]

دلم ز دست زمین و زمان به تنگ آمد
مرا ببر به زمین و زمانه ای دیگر

**

 

[ادوارد کلاه به سر]

کاری ندارم که کجایی؟ چه می کنی؟
بی عشق سر مکُن که دلت پیر می شود

 

[ادوارد کلاه به سر]

قطار می رود
تو می روی
تمام ایستگاه می رود

و من چقدر ساده ام
که سال های سال
در انتظار تو
کنار این قطارِ رفته ایستاده ام
و همچنان
به نرده های ایستگاه رفته
تکیه داده ام !

 

[ادوارد کلاه به سر]

می‌توانم بعد از این، با این خدا
دوست باشم، دوست، پاک و بی ریا

می‌توان با این خدا پرواز کرد
سفره ی دل را برایش باز کرد

می‌توان درباره ی گل حرف زد
صاف و ساده، مثل بلبل حرف زد

چکه چکه مثل باران راز گفت
با دو قطره، صد هزاران راز گفت

 

[ادوارد کلاه به سر]

سراپا اگر زرد و پژمرده ایم
ولی دل به پاییز نسپرده ایم…

 

[ادوارد کلاه به سر]

سال‌ ها رفت و هنوز …
یک نفر نیست بپرسد از من،
که تو از پنجره‌ عشق
چه‌ ها می‌خواهی …؟

 

[ادوارد کلاه به سر]

امروز تمام حوصله ام را
در یک کلام کوچک
در تو !
خلاصه کردم
ای کاش می شد
یک بار
تنها همین
یک بار
تکرار می شدی !
تکرار …..

 

[ادوارد کلاه به سر]

گِله ازدست کسی نیست
مقصر، دل دیوانه ی ماست

**

 

[ادوارد کلاه به سر]

بگذار با تو عالم خود را عوض کنم
یک لحظه تو به جای من و من به جای تو

این حال و عالمی که تو داری برای من
دار و ندار و جان و دل من برای تو

**

 

[ادوارد کلاه به سر]

لبخند تو خلاصه خوبی هاست …
لَختی بخند، خنده گل زیباست …

**