مجموعه اشعار سیف فرغانی

[mobina01]

اشعار سیف فرغانی​

 

[mobina01]

اگر دل است به جان می‌خرد هوای تو را
و گر تن است به دل می‌کشد جفای تو را

به یاد روی تو تا زنده‌ام همی گریم
که آب دیده کشد آتش هوای تو را

 

[mobina01]

خورشید رخ تو چو بدیدم بسعادت
چون مهر شدم طالع و چون صبح دمیدم

بر پشت فلک رفتم ناگاه و چو خورشید
هر ذره که بر روی زمین بود بدیدم

 

[mobina01]

بگیر دست من افتاده را که در ره عشق
به پای صدق به سر می‌برم وفای تو را

سزد اگر ندهد مهر دیگری در دل
که ک.س به غیر تو شایسته نیست جای تو را

 

[mobina01]

ترا من دوست دارم تا جهان هست
همه نام تو گویم تا زبان هست

چو من زنجیر زلفین تو دیدم
اگر دیوانه گردم جای آن هست

 

[mobina01]

آن نکو روی که روی ازنظرم پنهان داشت
از وِی این عشق که پیداست، نهان نتوان داشت

جان بِدادیم به پیشِ درِ آن یار ، که او
از پسِ پرده، رُخی همچو نگارستان داشت

نو بهار آمد وبر طَرفِ چمن، پیداشد
گل که ازشرمِ رُخَش ، روی ز ما پنهان داشت

روی اودید ، دگر حُسن فروشی نکند
گلِ سوری ؛ که به بازارِ چمن، دکان داشت

تو چه یاری ؛که دمی یاد نیاری زآن کو
جز بیاد تو نمی زد نفسی؛ تاجان داشت

درد ما را به جز از دیدن تو، درمان نیست
جان دهم از پی دردی که چنین درمان داشت

چه عجب باشد اگر فخر کند ، بر مَلَکوت
معدنِ مُلک ،که چون تو گهری درکان داشت...

 

[mobina01]

مشکلست این که کسی را بکسی دل برود
مهرش آسان بدرون آید و مشکل برود

دل من مهر ترا گر چه بخود زود گرفت
دیر باید که مرا نقش تو از دل برود

 

[mobina01]

یار دل بربود و از من روی پنهان کردو رفت
ای گل خندان مرا چون ابر گریان کرد و رفت

گفتم ای دل بی دلارامت کجا باشد قرار؟
در پی جانان برو،بیچاره فرمان کرد و رفت

 

[mobina01]

ای صبا لطفی بکن حالم بجانان عرضه دار
قصه درد دلم بشنو بدان جان عرضه دار

دردمند عشقم ودرمان من دیدار اوست
تا شفا حاصل شود دردم بدرمان عرضه دار

 

[mobina01]

هان ای نسیم صبح که بویت معطرست...
همراه با تو خاک سر کوی دلبرست..

محتاج نیست بر سر ره مشک ریختن...
کآنجا که اوست پای نهد خاک عنبرست...