آموزشی شخصیت‌پردازی در داستان | چگونگی خلق انسان از گِل داستان

[آرشیت]

آماده‌ی خلق‌کردن آن شخصیت داستانی‌تان هستید؟ همانی که غم‌هایش اشک مخاطبتان را درآورد و ساعت‌ها، روزها و حتی سال‌ها در ذهنشان ته‌نشین شود؟

 

[آرشیت]

ویژگی‌های یک شخصیت داستانی ماندگار

-باورپذیر است. درست مانند انسان‌های واقعی در جهان واقعی.

-خودش تصمیم می‌گیرد که چطور جریان داستان را پیش ببرد نه خالقش. (نویسنده خدای مکانیکی نمی‌شود.)

 

[آرشیت]

_ خصوصیات منحصربه‌فردی دارد که او را از دیگر شخصیت‌های داستانی متمایز می‌کند.

به طراحی‌های جلد رمان ناطور دشت دقت کرده‌اید؟ آن کرم‌ کتاب‌ها خوب می‌دانند که کلاه شکاری قرمز و سیگار مختص هولدن کارفیلد است.

 

[آرشیت]

یا مثلاً دلبستگان رمان «باشگاه مشت‌زنی» به محض آنکه قالب صابون را روی جلدها و یا پوسترها می‌بینند، به یاد شخصیت تایلر دردن می‌افتند.
شخصیت داستانی در داستان‌های مدرن نه سیاه است و نه سفید. نه کاملاً خوب و پاک است و نه کاملاً بد و شرور.
مخاطب را با خود همراه می‌کند.

 

[آرشیت]

دستور‌العمل و نکات طلایی در خلق یک شخصیت داستانی ماندگار
همین ابتدا بگویم اگر منتظر دستورالعمل جادویی برای خلق یک شخصیت داستانی هستید، سخت در اشتباهید. به قول سهراب: «چشم‌ها را باید شست، جور دیگر باید دید.»

 

[آرشیت]

شخصیت‌های داستانی شما نه قرار است از فضا بیایند که خارق‌العاده و عجیب باشند و نه برای ماندگارشدن به قدرت‌های ماورایی احتیاج دارند. (البته در داستان‌های خیالی و گمانه‌زن این نکته تا حدودی صدق نمی‌کند.) پس به آنچه نیاز دارید نگاه دوباره و دوباره‌ی شما به خودتان، آدم‌های اطرافتان و کمی خلاقیت و نوآوری است.

 

[آرشیت]

به‌عنوان یک نویسنده که نویسندگی را یک سبک زندگی رشددهنده می‌بیند، هرکجا که می‌روید با خودتان یک دفترچه و خودکار/مداد/روان‌نویس داشته باشید. نگذارید ایده‌ها از ذهنتان بپرند. لطفاً بی‌خیال نشوید.

 

[آرشیت]

اگر در ایستگاه مترو نشسته‌اید و دو نفر در حال صحبت‌کردن هستند، می‌توانید دیالوگ‌هایشان را یادداشت کنید. سبک لباس پوشیدنشان را یادداشت کنید. چهره‌ها و حتی احساساتی که از آن‌ها دریافت می‌کنید را یادداشت کنید. شما با مترو این‌ور و آن‌ور نمی‌روید؟

 

[آرشیت]

خب همان‌طور که پشت ترافیک گیر افتاده‌اید این اطلاعات را از ماشین بغلی الگوبرداری کنید.
نکته: این تمرین باید تمرین هر روزتان شود. نه که آن دفترچه یادداشت را به امان خدا رها کنید. اصلاً از خانه بیرون نمی‌روید؟ با خانواده، دوست و آشنا که صحبت می‌کنید؟ تلویزیون که می‌بینید؟ فیلم که تماشا می‌کنید؟

 

[آرشیت]

با شخصیت داستانی‌تان رفیق بمانید. با او گفت‌وگو کنید. با او سرقرار بروید!
اگر شخصیت داستانی شما بدقلق است و نمی‌شناسیدش با ساده‌ترین سوالات گفت‌وگویتان را آغاز کنید. مثلاً هوا چه گرم شده و یا چه روزهای گندی است و فلان. هرطور که شده افکارتان را به دو قسمت تقسیم و به جای شخصیت داستانی‌تان نقش بازی کنید.