مجموعه اشعار شعر های سپید شمس لنگرودی
- نویسنده موضوع mobina01
- تاریخ شروع
اطلاعات موضوع
موضوع نویسنده
- Mar
- 10,552
- 27,243
- مدال‌ها
- 9
پرنده کوچکی که نمی‌دانم نامش چیست
حروف نام تو را
بر کتابم می‌ریزد
آفتاب ،
به شکل پروانه‌ای از مس
گرد صدایم ،
بال می‌زند
و می‌دانم سکوت
فقط به خاطر من سکوت است ..
اما من ،
دلتنگ توام
شعر می‌نویسم
و واژه‌هایم را کنار می‌زنم !
که تو را ببینم ...
حروف نام تو را
بر کتابم می‌ریزد
آفتاب ،
به شکل پروانه‌ای از مس
گرد صدایم ،
بال می‌زند
و می‌دانم سکوت
فقط به خاطر من سکوت است ..
اما من ،
دلتنگ توام
شعر می‌نویسم
و واژه‌هایم را کنار می‌زنم !
که تو را ببینم ...
موضوع نویسنده
- Mar
- 10,552
- 27,243
- مدال‌ها
- 9
می‌سوزم و عطر یادهای تو را می‌دهم.
عطر بال پرنده‌ای تازه‌سال،
که به اشتیاق قوس و قزح پر گرفت،
و به خانه‌ی خود برنگشت!
یادهای تو،
بارانی سرکش است،
که به اشتیاق دهانم مسـ*ـت می‌کند،
و سر به شیشۀ آسمان می‌کوبد.
صبحی ژاله‌بار است،
که می‌بارد بر من.
بیدارم می‌کند.
و آفتاب
چشم گشوده به من،
صبح به خیر می‌گوید ...
عطر بال پرنده‌ای تازه‌سال،
که به اشتیاق قوس و قزح پر گرفت،
و به خانه‌ی خود برنگشت!
یادهای تو،
بارانی سرکش است،
که به اشتیاق دهانم مسـ*ـت می‌کند،
و سر به شیشۀ آسمان می‌کوبد.
صبحی ژاله‌بار است،
که می‌بارد بر من.
بیدارم می‌کند.
و آفتاب
چشم گشوده به من،
صبح به خیر می‌گوید ...
موضوع نویسنده
- Mar
- 10,552
- 27,243
- مدال‌ها
- 9
دست‌های تو انگار
پرچم‌های صلح‌اند
بر خرابه‌ی روزهای من
که جز نشانه‌ای از گنج‌ها در او باقی نیست
زورق‌ها و نگهبانانی
که باروت کشف‌شده را به جزیره‌ی دور می‌برند.
دست‌های تو انگار
سیم‌های تارند
که ترانه‌های حرام را پنهانی
در آتش رودخانه‌های‌شان حفظ می‌کنند،
رودهایی روشن
که صورت سربازهای شکست‌خورده را
در آتش زخم‌ها می‌شویند.
دست‌های تو
صبحی روشن‌اند
صبح جمعه‌ی پاییز
که زیر ملافه‌ی سردی به موسیقی دوری گوش می‌کنم
ای سرمای صبح
که شمدهای سفید را بر اندامم رواج می‌دهی
به پاس همین دست‌هاست
که تو را
دوست دارم.
پرچم‌های صلح‌اند
بر خرابه‌ی روزهای من
که جز نشانه‌ای از گنج‌ها در او باقی نیست
زورق‌ها و نگهبانانی
که باروت کشف‌شده را به جزیره‌ی دور می‌برند.
دست‌های تو انگار
سیم‌های تارند
که ترانه‌های حرام را پنهانی
در آتش رودخانه‌های‌شان حفظ می‌کنند،
رودهایی روشن
که صورت سربازهای شکست‌خورده را
در آتش زخم‌ها می‌شویند.
دست‌های تو
صبحی روشن‌اند
صبح جمعه‌ی پاییز
که زیر ملافه‌ی سردی به موسیقی دوری گوش می‌کنم
ای سرمای صبح
که شمدهای سفید را بر اندامم رواج می‌دهی
به پاس همین دست‌هاست
که تو را
دوست دارم.
موضوع نویسنده
- Mar
- 10,552
- 27,243
- مدال‌ها
- 9
از تمامی رودهایی که به چشم دیده ام
رودخانه تویی
از سراسر جاده هایی که عبور کرده ام
جاده تویی
چرا که هیچ رودخانه ای از دور غرقم نکرد
چرا که هیچ جاده ندیده ام
نرفته در آفاقش گم شوم
از تمامی بال هایی که به دوش برده ام
پر و بالم تویی
پیشاپیشم می روی
و من
پی بال ها می دوم...
رودخانه تویی
از سراسر جاده هایی که عبور کرده ام
جاده تویی
چرا که هیچ رودخانه ای از دور غرقم نکرد
چرا که هیچ جاده ندیده ام
نرفته در آفاقش گم شوم
از تمامی بال هایی که به دوش برده ام
پر و بالم تویی
پیشاپیشم می روی
و من
پی بال ها می دوم...
