مجموعه اشعار شیخ محمود شبستری

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

اگر معروف و عارف ذات پاک است
چه سودا در سر این مشت خاک است

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

مکن بر نعمت حق ناسپاسی
که تو حق را به نور حق شناسی

جز او معروف و عارف نیست دریاب
ولیکن خاک می‌یابد ز خور تاب

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

عجب نبود که ذره دارد امید
هوای تاب مهر و نور خورشید

به یاد آور مقام و حال فطرت
کز آنجا باز دانی اصل فکرت

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

الست بربکم» ایزد که را گفت
که بود آخر که آن ساعت «بلی» گفت

در آن روزی که گلها می‌سرشتند
به دل در قصهٔ ایمان نوشتند

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

اگر آن نامه را یک ره بخوانی
هر آن چیزی که می‌خواهی بدانی

تو بستی عقد عهد بندگی دوش
ولی کردی به نادانی فراموش

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

کلام حق بدان گشته است منزل
که یادت آورد از عهد اول

اگر تو دیده‌ای حق را به آغاز
در اینجا هم توانی دیدنش باز

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

صفاتش را ببین امروز اینجا
که تا ذاتش توانی دید فردا

وگرنه رنج خود ضایع مگردان
برو بنیوش «لاتهدی» ز قرآن

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

ندارد باورت اکمه ز الوان
وگر صد سال گویی نقل و برهان

سپید و زرد و سرخ و سبز و کاهی
به نزد وی نباشد جز سیاهی

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

نگر تا کور مادرزاد بدحال
کجا بینا شود از کحل کحال

خرد از دیدن احوال عقبا
بود چون کور مادرزاد دنیا

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

ورای عقل طوری دارد انسان
که بشناسد بدان اسرار پنهان

بسان آتش اندر سنگ و آهن
نهاده است ایزد اندر جان و در تن