مجموعه اشعار شیخ محمود شبستری

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

چو بر هم اوفتاد این سنگ و آهن
ز نورش هر دو عالم گشت روشن

از آن مجموع پیدا گردد این راز
چو دانستی برو خود را برانداز

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

تویی تو نسخهٔ نقش الهی
بجو از خویش هر چیزی که خواهی

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

کدامین نقطه را نطق است «اناالحق»
چه گویی بود آن یا محقق

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

انا الحق کشف اسرار است مطلق
جز از حق کیست تا گوید انا الحق

همه ذرات عالم همچو منصور
تو خواهی مسـ*ـت گیر و خواه مخمور

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

در این تسبیح و تهلیلند دائم
بدین معنی همی‌باشند قائم

اگر خواهی که گردد بر تو آسان
«و ان من شیء» را یک ره فرو خوان

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

چو کردی خویشتن را پنبه‌کاری
تو هم حلاج‌وار این دم برآری

برآور پنبهٔ پندارت از گوش
ندای «واحد القهار» بنیوش

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

ندا می‌آید از حق بر دوامت
چرا گشتی تو موقوف قیامت

درآ در وادی ایمن که ناگاه
درختی گویدت «انی انا الله»

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

روا باشد انا الحق از درختی
چرا نبود روا از نیک‌بختی

هر آن ک.س را که اندر دل شکی نیست
یقین داند که هستی جز یکی نیست

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

انانیت بود حق را سزاوار
که هو غیب است و غایب وهم و پندار

جناب حضرت حق را دویی نیست
در آن حضرت من و ما و تویی نیست

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

من و ما و تو و او هست یک چیز
که در وحدت نباشد هیچ تمییز

هر آن کو خالی از خود چون خلا شد
انا الحق اندر او صوت و صدا شد