مجموعه اشعار شیخ محمود شبستری

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

تو را قربی شود آن لحظه حاصل
شوی تو بی تویی با دوست واصل

وصال این جایگه رفع خیال است
چو غیر از پیش برخیزد وصال است

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

مگو ممکن ز حد خویش بگذشت
نه او واجب شد و نه واجب او گشت

هر آن کو در معانی گشت فایق
نگوید کین بود قلب حقایق

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

هزاران نشاه داری خواجه در پیش
برو آمد شد خود را بیندیش

ز بحث جزو و کل نشئات انسان
بگویم یک به یک پیدا و پنهان

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

وصال ممکن و واجب به هم چیست
حدیث قرب و بعد و بیش و کم چیست

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

ز من بشنو حدیث بی کم و بیش
ز نزدیکی تو دور افتادی از خویش

چو هستی را ظهوری در عدم شد
از آنجا قرب و بعد و بیش و کم شد

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

قریب آن هست کو را رش نور است
بعید آن نیستی کز هست دور است

اگر نوری ز خود در تو رساند
تو را از هستی خود وا رهاند

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

چه حاصل مر تو را زین بود نابود
کز او گاهیت خوف و گه رجا بود

نترسد زو کسی کو را شناسد
که طفل از سایهٔ خود می‌هراسد

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

نماند خوف اگر گردی روانه
نخواهد اسب تازی تازیانه

تو را از آتش دوزخ چه باک است
گر از هستی تن وجان تو پاک است

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

از آتش زر خالص برفروزد
چو غشی نبود اندر وی چه سوزد

تو را غیر تو چیزی نیست در پیش
ولیکن از وجود خود بیندیش

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

اگر در خویشتن گردی گرفتار
حجاب تو شود عالم به یک بار

تویی در دور هستی جزو سافل
تویی با نقطهٔ وحدت مقابل