| الحقّ مرّ | حرف حق تلخ است |
| لا يؤخذ المرء بذنب أخيه. | شخص را به گناه برادرش مؤاخذه نمی کنند. (نظیر: گناه دگران بر تو نخواهند نوشت.) |
| خير الكلام ما قلّ و دلّ | كم گوي و گزيده گوي چون درّ تا ز اندک تو جهان شود پر |
| لا تکن رطبا فتعصر ولا یابسا فتکسر | نه زیاد نرم باش نه تندخو |
| أکلتم تمری عصیتم أمری. | خرمایم را خوردید ونافرمانیم کردید. (نظیر: نمک خوردن ونمکدان شکستن.) |
| لا يُلدغ المرء من جحر مرّتين | انسان از یک سوراخ دو بار گزیده نمی‌شود. |
| فی الصیف ضیعت اللبن. | در تابستان شیر را ضایع و فاسد کردی .یعنی به عاقبت کار توجه نکردی. |
| من الحبه تنشأ الشجره. | درخت از دانه رشد می کند. (نظیر: قطره قطره جمع گردد وانگهی دریا شود.) |
| فعل المرء يدلّ علي أصله | رفتار فرد ذاتش را نشان می دهد. (نظیر: از كوزه همان برون تراود كه در اوست.) |
| لو لبس الحمار ثیاب الخز لقال الناس یالک من حمار . | اگر خر لباس ابریشم بپوشد، مردم گویند ای آفرین برخر. (نظیر: خر عیسی گرش به مکه برند چونکه برگردد هنوز خر باشد.) |
*ثبت نام*
سلام مهمان عزیز
برای حمایت از نویسندگان محبوب خود و یا نشر آثارتان به خانواده رمان بوک بپیوندید:
کلیک برای: عضویت در انجمن رمان بوک