دلنوشته {ضریر} اثر •baran.kh کاربر رمان بوک•

[BARAN_KH_Z]

می‌خوانم در پیشگاه محضرت، می‌خوانم آن دعای مجرب پیامبر را.
«يا سُبُّوحُ يا قُدُّوسُ يا نُورَ الاَْنْوارِ يا نُورَ السَّماواتِ وَالاَْرْضِ يااَوَّلَ الاَْوَّلينَ وَيا اخِرَ الاْخِرينَ وَيا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ، اَسْاَلُکَ»
ای قدوس، ای نور الانواری، ای نور آسمان‌ها و زمین، ای اوّلِ اولی‌ها، ای آخرینِ آخرین‌ها، ای مهربان‌ترین مهربانان، از تو می‌خواهم... .

 

[BARAN_KH_Z]

«اَنْ تَغْفِرَ لِـيَ الذُّنُوبَ الَّتى تُغَيِّرُ النِّعَمَ وَالذُّنُوبَ الَّتى تُنْزِلُ النِّقَمَ وَالذُّنُوبَ الَّتى تَهْتِکُ الْعِصَمَ وَالذُّنُوبَ الَّتى تُوجِبُ الْبَلاءَ»
گناهانی که نعمتت را تغییر می‌دهد، گناهانی که انتقام را در وجود آدمی به وجد می‌آورد، گناهانی که صداقت را از ریشه جدا می‌کند و گناهانی که مصیبت و بی‌چارگی را به بار می‌آورد، ببخش.

 

[BARAN_KH_Z]

«وَ الذُّنُوبَ الَّتى تَقْطَعُ الرَّجاءَ وَالذُّنُوبَ الَّتى تَحْبِسُ الدُّعاءَ وَالذُّنُوبَ الَّتى تَكْشِفُ الْغِطاءَ وَالذُّنُوبَ الَّتى تُعَجِّلُ الْفَناءَ»
و آن گناهانی که امید را قطع می‌کند و گناهانی که از دعا باز می‌دارند و گناهانی که پوشش را آشکار می‌کنند و گناهانی که فنا را تسریع می‌کنند.

 

[BARAN_KH_Z]

«وَالذُّنُوبَ الَّتى تُظْلِمُ الْهَواءَ وَاَسْاَلُکَ بِاسْمِکَ الْعَظيمِ وَوَجْهِکَ الْكَريمِ اَنْ تَرُدَّ عَليَّ بَصَرى»
و گناهانی که هوا را تیره و تار می‌کند و به نام اعظم و چهره شریفت از تو می‌خواهم که بینایی مرا به من برگردانی.
***
گویی که این دعا مجرب، بر لبانم زمزمه می‌شود و خواستار دیدگانم هستم.

 

[BARAN_KH_Z]

ای کاش برای لحظه‌ای روی مادرم را در نظر، می‌گذراندم.
ای کاش برای لحظه‌ای آن نوشته‌های گهرباری که نویسنده‌ها بر کتاب‌ها نوشته‌اند را در نظر، می‌گذراندم. اصلاً مگر خط ادبیات فارسی چگونه‌ست؟!