فایل شده [طلایی‌تر از آفتاب] اثر«نازنین هاشمی نسب کاربر انجمن رمان بوک»

[Ciel]

+ تو این زندگی به خیلی چیزا مدیونم.
- مثلاً چی؟
+ به خودم... می‌دونی من هرکاری کردم، به هر دری زدم نتونستم خودم‌ رو شاد نگه دارم.
- ولی تو همیشه سرزنده‌ای، من همیشه شاد دیدمت.
+ به خودم مدیونم که برای حفظ ظاهر خندیدم و درونِ پر از دردم رو با خنده، سرکوب کردم.
​

 

[Ciel]

+ این رّد چیه روی دیوار؟
- رد مُشت‌هام، رد دردهایی که روی قلبم سنگینی می‌کرد.
+ اما... اما دست‌هات‌ رو ببین، زخمی شدن.
- اگه از دردهای قلبم باخبر بودی، زخم دست‌هام هیچ‌وقت به‌چشمت نمی‌اومد. ​

 

[Ciel]

+ تو برای من مثل آفتابِ آسمون اردیبهشتی.
- اما ماه که عاشقانه‌تره!
+ هیچ‌وقت دلم نمی‌خواد مثل ماه، میون تاریکی اسیر باشی.​

 

[Ciel]

+ قلبم رو کادوپیچ کردم، بهش هدیه دادم.
- تو خیلی عاشقی.
+ یه عاشق بی‌قلب، هیچ فرقی با یه آدم شکست خورده نداره.​

 

[Ciel]

+ بزرگ‌ترین دلخوشی زندگیت چیه؟
- دیدن روی خورشید.
+ همین؟
- آره... وقتی میشه با روی تو زندگی کرد، مگه آدم می‌تونه دلخوشیِ دیگه‌ای داشته باشه! ​

 

[Ciel]

+ من همیشه برای اون، مثل یه نهالِ تازه جون گرفته بودم.
- اون چی؟ برات مثل نور خورشید بود؟
+ نه نبود.
- پس چی بود؟
+ تیشه بود، ریشه‌ام رو از بیشه‌ام جدا کرد. ​

 

[Ciel]

+ کاش می‌تونستم تموم خاطراتم رو پاک کنم.
- می‌تونی.
+ نمی‌تونم چون اون تو تموم خاطراتم هست، نمی‌تونم بدون مرور گذشته زندگی کنم. سخته... درده... مرگه... .
​

 

[Ciel]

+ اون رفته ولی تو هنوزم به‌فکرشی.
- اون جایی نرفته، تو قلبمه.
+ از قدیم راست می‌گفتن، عشق از آدم یه مجنونِ دیوونه می‌سازه.
- جنونی که انقدر لذت‌بخشه رو می‌پرستم اصلاً بذار همه منو دیوونه بدونن.​

 

[Ciel]

+ وقتی به چشم‌هاش نگاه می‌کنی، چی می‌بینی؟
- خودم رو.
+ چرا؟
- چون وقتی به‌چشم‌هاش نگاه می‌کنم می‌فهمم من از اعماق قلب عاشقشم.
+ پس این یه اثباته!
- آره، دیدنِ چشم‌هاش مُهر تأیید تموم احساساتمه.
​

 

[Ciel]

+ هیچ‌وقت فکر نمی‌کردم یه خندیدنِ از ته‌دل برام آرزو بشه.
- چرا؟
+ آدمی که آلوده‌ی درد باشه، خنده‌هاش همیشه بوی بغض میده.
​