ادبیات کهن عبید زاکانی

[Ayumi]

«عبید زاکانی» بزرگ‌ترین شاعر طنزپرداز در تاریخ ادبیات فارسی محسوب می‌شود. او پرچمدار طنز انتقادی و دارای آثار مهمی چون «موش و گربه» و «رساله دلگشا» است.

 

[Ayumi]

«عبید زاکانی» از پیشگامان طنز فارسی است. اگر به طنز و لطیفه علاقه دارید و در عین حال در جستجوی چیزی بیشتر از سرگرمی هستید، باید با او و آثارش آشنا شوید. او معانی عمیق و ارزنده را در قالبی خنده‌دار بیان می‌کند. اشعارش خواننده را سرگرم می‌کنند و هم‌زمان به فکر فرو‌ می‌برند. در این نوشتار به معرفی مختصری از این شاعر و نویسنده‌ بزرگ، زندگی و آثار وی می‌پردازیم.

 

[Ayumi]

عبید زاکانی کیست؟​

«خواجه نظام‌الدین عبیدالله زاکانی»، اهل قزوین، معروف به «عبید زاکانی»، شاعر اواخر قرن هفتم یا اوایل قرن هشتم هجری قمری است. آثار او بیشتر به زبان طنز است. اگرچه وی اشعار و غزلیات جدی نیز دارد، شهرت او بیشتر به خاطر اشعار طنزش است. او با زبان شعر و طنز از رنج مردم، نالایقی و جهالت حاکمان و تزویر و ریای زاهدان می‌گوید. از این‌رو، محبوب مردم و مغضوب برخی حاکمان و زاهدان بود.

 

[Ayumi]

عبید زاکانی به پدر طنز فارسی مشهور است
اشعار و حکایت‌های عبید به‌ظاهر خنده‌دار، ساده و سرگرم‌کننده هستند؛ اما لایه‌ای عمیق‌تر در زیر این ظاهر ساده وجود دارد و آن انتقاد و اعتراض جسورانه و به سخره گرفتن خرافات، ریا، نادانی و ستم است که جامعه‌ انسانی از دیرباز به آن دچار بوده است. زبان شعر عبید بی‌پروا و تند است. او با شجاعت و جسارتی کم‌نظیر به نقد زشتی‌ها و پلیدی‌ها در جامعه، به‌خصوص در طبقه‌ حاکم می‌پردازد.

 

[Ayumi]

بسیاری سعی داشتند زبان بی‌پروا و گاهی خارج از ادب و عرف او را بهانه‌ای کنند برای به زیر سوال بردن شعر او و حقیقتی که در آن بیان می‌کرد. از سوی دیگر، برخی بزرگان و حاکمان سعی در دوستی و نزدیکی با او داشتند تا شاید از گزند تیغ نقد او در امان بمانند؛ اما عبید بی‌توجه به دوستی و دشمنی دیگران، نقد خود را صریح و بی‌پروا در قالب طنز بیان می‌کرد.

 

[Ayumi]

آرامگاه عبید زاکانی کجاست؟​

محل دقیق آرامگاه عبید زاکانی مشخص نیست؛ اما «علامه سید علی کمالی دزفولی» قرآن‌پژوه معاصر، به نقل از گذشتگان خود بیان می‌کند که روزی در شهر دزفول پس از بارش‌های تند و بسیار که موجب خراب شدن خانه‌ها و راه‌ها شد، هنگامی که گل‌و‌لای فرونشست، در یکی از خانه‌های محله‌ خراطان، سنگ قبری پیدا شد که نام « خواجه عبید زاکانی» بر آن حک شده بود.

همچنین چند تن از دیگر ساکنان قدیمی شهر دزفول، محل دفن عبید زاکانی را در زیر دیوار باغی در کوچه‌ سراب یا جنب مسجد یتیمه اعلام کرده‌اند.

بنابراین، گمان می‌رود که آرامگاه عبید زاکانی در شهر دزفول قرار دارد؛ اما اینکه او چگونه فوت شده و چرا در دزفول دفن شده است یا محل دقیق آرامگاه او کجاست، بر کسی مشخص نیست.

 

[Ayumi]

زندگینامه‌ عبید زاکانی​

اگرچه عبید زاکانی شاعری بزرگ و مشهور است، متاسفانه به غیر از آثار و اشعارش، جزئیات کاملی در مورد زندگی او به ما نرسیده است. حتی تاریخ دقیق تولد و وفات او نیز مشخص نیست و محققان در مورد آن نظرات متفاوتی دارند. برخی او را متولد اواخر قرن هفتم و برخی زاده‌ اوایل قرن هشتم می‌دانند.

 

[Ayumi]

آنچه که در مورد زندگی عبید می‌دانیم محدود به نوشته‌های «حمدالله مستوفی» مورخ و شاعر هم‌عصر و همشهری عبید و نیز «دولتشاه سمرقندی» است که در برخی آثار خود در مورد عبید زاکانی نیز مطالبی نوشته‌اند.

نام کامل او «خواجه نظام‌الدین عبیدالله زاکانی» از خاندان زاکان و متولد شهر قزوین است. خاندان زاکان از اعرابی بودند که به ایران مهاجرت کردند و در نزدیکی شهر همدان ساکن و از آنجا در دیگر نقاط ایران پراکنده شدند.

 

[Ayumi]

در آن زمان، فارس تحت سلطه‌ پادشاهان سلسله‌های اینجو و آل جلایر بود. خاندان زاکان از سوی حکام فارس پذیرفته شده و روابط نزدیکی با دربار آن‌ها داشتند. عبید برای تحصیل علوم زمان خود به شیراز رفت و با توجه به سابقه‌ خاندان زاکان، مورد توجه حاکمان فارس قرار گرفت. او همچنین با پادشاهانی از جمله «شاه شجاع مظفری»، «سلطان اویس جلایری»، «علاءالدین محمد» و «شاه شیخ ابوالحسن اینجو» معاصر بود و در تألیفات خود از آنان نام برده است.

 

[Ayumi]

عبید علاوه بر قزوین، مدتی نیز در اصفهان و کرمان اقامت داشت؛ اما بیشتر عمر خود را در شیراز گذراند. با توجه به برخی اشعار او به نظر می‌رسد که به جزیره‌ هرمز، بغداد و آذربایجان نیز سفر کرده بود. می‌توان گفت با توجه به شرایط آن عصر و دشواری سفر به‌دلایل متعدد از جمله نبود وسایل نقلیه، ناامنی راه‌ها و کمبود امکانات اقامتی، عبید زاکانی فردی اهل سفر و سیاحت بوده است.

خواجه عبیدالله زاکانی، پس از اقامتی طولانی در شیراز، به قزوین بازگشت و مشغول تدریس و قضاوت شد.

تاریخ دقیق مرگ عبید زاکانی، مانند تاریخ تولدش به‌طور دقیق مشخص نیست. محققان تاریخ مرگ او را بین سال‎های ۷۶۸ تا ۷۷۲ هجری قمری می‌دانند.