متفرقه [ عقاید یک دلقک ]

[- گیتی -]

بله، هنوز بیدارم و امیدوارم یکی از اون قاصدکای مهربونی که تو بچگیام فوت کردم بیان در گوشت و بهت بگن که چقد نمی‌دونم باید چی‌کار کنم باهات و چقّد دلم برات تنگ شده و بیا باهام حرف بزن. لطفاً.​

 

[- گیتی -]

تو تنها نیستی. باورم کن. منم شونه ای ندارم ک سرمو بدون نگرانی روش بذارم، چشامو ببندم و بی دغدغه اشک بریزم. منم دستیو ندارم که از زمین بلندم کنه و خاک روی لباسمو بتکونه. منم دلیلی ندارم که بخاطرش تمام این سختی هارو تحمل کنم. منم آغوشی ندارم ک وقتی باشه تمام جهانو فراموش کنم و فقط غرقش بشم. منم تکیه گاهی ندارم ک وقتی خراب کاری کردم برم پیشش و ازش کمک بگیرم. منم قبل داشتنش، از دستش دادم، منم ترسیدم، منم شکستم. منم غرق حال بدم، غرق فشار روحی، غرق اضطراب، غرق عصبانیت، غرق چراهای بی جواب. منم خسته ام. منم هربار، بغضمو پنهان کردم، صدامو کلفت کردم و احساساتمو مخفی تر از همیشه کردم. منم، تمام اون چیزی ک تو هم. تو تنها نیستی.
باورم کن.
​

 

[- گیتی -]

و هیچ‌چیز جالب نبود، هیچ‌چیز. مردم ترسو و محتاط بودند، همه عین هم. و با خودم می‌گفتم، باید باقی عمر را با این مردم نکبت سر کنم. وای خدا، همه‌شان مخرج داشتند و اندام تولیدمثل و دهان و زیربغل، آنها می‌ریدند، مزخرف می‌گفتند و در حد گه اسب ابله بودند. باز دخترها از دور خوب بودند، خورشید از لای لباسشان می‌درخشید،
از میان موهاشان . .
اما بلند شو برو نزدیک‌تر و به افکاری که مدام از دهانشان بیرون می‌آید گوش کن، احساس می‌کنی زیر تپه‌ای را تراشیده‌اند
و یک مسلسل جاساز کرده‌اند.
‌قطعا من هرگز نمی‌توانستم شاد باشم،
ازدواج کنم، هیچ‌وقت نمی‌توانستم بچه‌دار شوم.
اینها پیش‌کش،حتی نمی‌توانستم به عنوان یک ظرف‌شور کار پیدا کنم:)​

 

[- گیتی -]

_من خیلی وقته تو مودِ
“نمیخوام، نمیرم، نمیگم،
مهم نیست، حسش نیست،
کی اهمیت میده؟،
ساعتها نگاه کردن به سقف،
تجربه کردن احساسات جدید و
متناقض، حوصله ندارم،
انرژی ندارم، خستم، روح و روانم
درد میکنه و به درک” ای هستم! :)​

 

[- گیتی -]

‏يكی از تفریحات مامانم اینه تو غذا چیزی که دوست ندارم بریزه بعد که غذا رو خوردم بگه اصن متوجه شدیی فلان چیز تو غذا بود؟:))))
​

 

[- گیتی -]

غم مثل غذا انواع مختلفی دارد و همانطور که آدم بدغذا داریم، آدم بدغم هم داریم.
آدم بدغم کسی است که هر غمی را نمی‌خورد. مثلا من آدم بدغمی هستم.
امروز که خانواده داشتند غم بی پولی را می‌خوردند،
رفتم غم تنهایی باقی مانده از
دیروز را گرم کردم و خوردم:)

پ ن:
‏شما نمی‌دانید چه‌قدر میل به سکوت در من قوی است. گاهی دلم می‌خواهد وسط یک جمله‌ی کوتاه، همه‌چیز را نصفه‌نیمه رها کنم.
حرف زدن با آدم‌ها یک چیزهایی لازم دارد که انگار در من نیست.
یا هست و زود ته می‌کشد... .​

 

[- گیتی -]

_‏من نمیدونم تو تناسخ‌های بعدی قراره چی بشم ولی شاید همون حسرتی باشم که به دل میمونه، شکوفه‌ای که قبل از شکفتن، از سرما میمیره، رودی که هیچوقت به دریا نمیرسه و خشک میشه. شایدم باز یکی باشم که دوستت داره ولی نمیتونه داشته باشدت.​

 

[- گیتی -]

‏- ناامیدم!
آنقدر در گرداب ناامیدی فرو رفته‌ام که هم‌نشینِ صحبت‌هایی که داشتم، توان و حوصله‌ی چندخطی یا گفتن چندجمله‌ای را بیش‌تر ندارند. همان چندخط هم به ناامیدی کشیده می‌شود.
به بیراهه می‌روند،
به بیراهه می‌روم؛
و گفتگو پایان می‌پذیرد!:)​

 

[- گیتی -]

کاش بودی..اگه می‌بودی، نمیذاشتی زمین بخورم، اشک بریزم، گونه‌هام خیس بمونه، زیر پاهام خالی شه، زانوهام زمین رو لمس کنه، اگه بودی نمی‌ذاشتی پناه ببرم به سیگار و غرق شم توی دریایِ بی‌انتهایِ غمم. شاید اگه بودی، این نبودم. حالم بد نبود، از شدتِ بد بودنِ زندگیم حالت تهوع نمی‌گرفتم، شاید اگه بودی امیدم نمی‌مرد، نگاهِ خسته‌م بندِ رفتن نمی‌شد، چشمام هر ثانیه اشک رو نمی‌طلبید. تو اگه می‌بودی خیلی چیزا رو عوض می‌کردی و حالا نیستی، نیستی و من به اندازه‌ی تمامِ این نبودن‌ها خسته‌ام:)!​

 

[- گیتی -]

شاید شما و هیچکدام دیگر این را ندانید؛ اما من انتخاب زیادی در دست نداشته‌ام.
فقط اندوه بود و اندوه و اندوه.
چه می‌توانستم بکنم؟ باید یکی از همین اندوه‌ها را منتخب می‌کردم وَ با همان، زندگی‌ نکبت‌بارم را ادامه می‌دادم...

پ ن:
معنی تنهایی و فروپاشی‌ام
وقتی به اوج خودش رسید
که دیگه حتی کسی نخواست اینجا رو بخونه و من دیگه هیچ واکنشی از سمت هیچکسی ندیدم :)
​